Eufrozyna halicka (Avalon)

Książka jest poświęcona Eufrozynie, żonie znacznego księcia Romana Mścisławowicza (+ 1205 r.) i matce króla Daniela Romanowicza (+ 1264 r.). Świeckie jej imię ustalone zostało na podstawie świadectwa zawartego w nekrologu katedry w Spirze.

Eufrozyna była starszą córką cesarza bizantyńskiego Izaaka II Angelosa i została żoną księcia halicko - wołyńskiego w konsekwencji zawiązania rusko - bizantyńskiego sojuszu skierowanego przeciw Połowcom.

Z jej bezpośrednim wpływem należy konsolidować obfity kulturalny i polityczny rozwój Rusi halicko - wołyńskiej w XIII w., w tym pojawienie się cennych relikwii chrześcijańskich, sformowanie się niezwykłego zasobu imion stosowanych w rodzie Romanowiczów, używanie poprzez nich cesarskiej tytulatury, purpurowej odzieży i innych atrybutów władzy bazyleusów, specyficzna działalność budowlana i fundacyjna.

Rodzinne związki Eufrozyny z władcami Cesarstwa Nicejskiego i niektórych krajów europejskich odegrały ważną rolę w polityce jej synów i wnuków, w tym w ich zaangażowaniu się w walkę o,,dziedzictwo austriackie" i w dziejach zabiegów o unię religijną państwa Romanowiczów z Rzymem.