Historia bałkanów wiek xx (Wydawnictwo uniwersytetu jagiellońskiego)

pokaźniejsza część tego tomu odnosi się do powojennych doświadczeń krajów bałkańskich, omawiając powstanie państw komunistycznych, a także ich rozwój wewnętrzny do 1980 roku. Szczegółowo omówiono odrębne drogi, jakimi od 1945 roku podążało pięć państw tego regionu. Książkę rozpoczyna przedstawienie sytuacji wewnętrznej w Bułgarii, Grecji, Czarnogórze, Rumunii i Serbii pod koniec XIX wieku. Wówczas to, pomimo nękających je problemów wewnętrznych, niepodległe państwa skupiły się na pozyskiwaniu ziem wciąż znajdujących się pod rządami Turków osmańskich i Habsburgów.

Dążenie do zjednoczenia poszczególnych państw i narodów doprowadziło do wojen bałkańskich w 1912 i 1913 roku. W okresie międzywojennym rządy krajów były targane nie tylko kryzysami gospodarczymi i międzynarodowymi, ale także konfliktami narodowościowymi i politycznymi, wybuchającymi we wnętrzu tych państw i pomiędzy nimi. Kiedy Półwysep ogarnęła druga wojna światowa, Bałkany stały się polem walki między siłami aliantów i państw Osi oraz obszarem, na którym powstawały struktury ruchu oporu, nad wyraz wyraźne dla późniejszych rozstrzygnięć.