Śladem zwierząt. O dochodzeniu do siebie

Oto kolejna książka, którą Profesor Tadeusz Sławek pisze "po swemu": bez tytułów rozdziałów, bez porządkujących "punktów" i "podpunktów", unikając definiowania i wyrokowania. Daje się prowadzić różnorodnym tekstom: drąży zdania z Brocha i Kafki, z Rilkego i Owena, z Szekspira i Camusa.

Tytuł jego eseju filozoficznego, "Śladem zwierząt. O dochodzeniu do siebie", wytycza kierunek refleksji. Zamiast "tropienia zwierząt" mowa jest o wędrówce ich "śladami" w poszukiwaniu istoty człowieczeństwa.

Kto jednak szuka odpowiedzi na pytanie, kim jest człowiek, musi najpierw zmierzyć się z myślą o przemijaniu. Książka wskazuje na konieczność poszukiwań "reszty" człowieczeństwa tam, gdzie ludzie funkcjonują "jak maszyny", a życie staje się "towarem".

Sławek dowodzi, że tylko poza sferą kultury i cywilizacji, godząc się ze swoją "zwierzęcością", w którą wpisana jest śmiertelność, możemy żyć i kochać prawdziwie "po ludzku". "Można powiedzieć, że esej "O dochodzeniu do siebie" to bajka zwierzęca au rebours.

Każdy powinien sam zmierzyć się z jego kusząco migotliwym, dalekim od jednoznaczności przesłaniem. Trudno, by nie było ono podatne na najróżniejsze interpretacje, skoro ambiwalentna jest z reguły wiodąca fraza książki: "jak zwierzę".

Wielokrotne zwroty powodują, iż zmieniają się wyglądy rzeczy, a słowa nabierają nowych znaczeń". Fragment recenzji prof. Dr hab. Małgorzaty Grzegorzewskiej Powyższy opis pochodzi od wydawcy.