Piąta siła (Warszawska Firma Wydawnicza)

Podróże międzyplanetarne i budowanie nowej cywilizacji poza Ziemią – jeszcze kilkadziesiąt lat temu taki scenariusz byłby lifemotivem powieści science fiction. Dziś możemy śmiało wypatrywać jego rychłego urzeczywistnienia.

Czy ludzkość posiada jednak moralny mandat, żeby kolonizować inne planety? Wszechświat ma cel: zostać myślącym gwiazdozbiorem. Za jego realizację w Drodze Mlecznej odpowiada wraz z mieszkańcami galaktyki Zero Drugi, binarna osobliwość z supermasywnej czarnej dziury.

Na przeszkodzie staje tytułowa Piąta Siła. Nie ma definicji ani miary, ale jest zabójcza jak wirus. "Piąta" – bo kontrastuje z czterema siłami natury. Rozpanoszyła się ponadto wśród ludzi, doprowadziła do eksplozji ich populacji, a potem zakradła się do kodu sztucznej inteligencji i przejęła algorytmiczną władzę nad milionami megaton w atomowych silosach – zbliża się kres cywilizacji.

Ludzie budują statki kosmiczne, chcą uciekać z Ziemi. Tymczasem na śladowej maltańskiej wyspie grupa przyjaciół próbuje wymyślić coś, żeby ludzkie DNA, zainfekowane nienawiścią i obsesją władzy, nie opanowało całego Kosmosu.

Niestety, zdemoralizowane elity władzy rządzą już nie tylko na Ziemi. Nawet na odległej Sorglegur, planecie podwójnej, jej mieszkańców gnębi Grimmur, nikczemny Strażnik Gwarancji Obywatelskich. Towarzyszą mu obłudni świadkowie korzystnej Tradycji.

Jaki ten Kosmos śladowy... A gdyby pewnego dnia Ziemianie i Sorglegurianie obudzili się na jednej planecie?