Kulinarny lublin. gastronomia w prl-u (Estymator)

Rzut oka na lubelską gastronomię w okresie PRL-u, czyli od okresu tuż po wojnie do lat 80-tych XX wieku. Autor pokazuje w tej książce mnóstwo niebanalnych informacji i anegdot i oryginalnych dokumentów dotyczących tej tematyki.

Dla młodszych czytelników, nie pamiętających tamtych czasów, będzie to ciekawa lekcja historii i okazja do pogłębienia wiedzy o, lubianych ostatnio, czasach PRL-u. Dla starszych – okazja do wspomnień. JUSTYNA KASPERCZUK (Dostrzegacz Biblioteczny): Gdzie się jadło, gdzie się piło, gdzie życie w Lublinie tętniło? Czytelniku chciałbyś wiedzieć? Zapraszam do kulinarnej podróży po dawnym Lublinie, ze smakiem!

Autor – dziennikarz, redaktor, pisarz, scenarzysta – ukazuje Lublin z kulinarnej perspektywy. Już na wstępie, przekonuje nas o tym, że publikacja nie jest ani książką kucharską, ani historyczną,typym przewodnika, odnoszącym się do lubelskiej sztuki kulinarnej w sposób odmienny, zabawny i historycznie ciekawy.

Wydawnictwo obejmuje okres od lat powojennych, aż do czasów młodości autora. Krzysztof Załuski, aby przybliżyć historię i wspomnienia zamieścił fotografie, w dodatku reklamy i notatki prasowe, pochodzące z archiwalnych numerów „Kuriera Lubelskiego", w których informowano o walorach kulinarnych i rozrywkowych lubelskich lokali.

Możemy przeczytać, gdzie jadali piłkarze Motoru z trenerem B. Waligórą, gdzie było najkorzystniejsze piwo i dobre przekąski, czym był tzw. Okrąglak czy zimny bufet, o pierwszej kino-kawiarni na świeżym powietrzu, o potrawach luksusowych czy takich, które zapadały na długo w pamięć.

Autor nie ominął w swoim opisie także pasjonatów kuchni, mistrzów gastronomii czy wybitnych kreatorów sztuki kulinarnej. Jeśli więc chcecie Państwo przypomnieć sobie albo dowiedzieć, gdzie najchętniej jadano w Lublinie w latach 60.

70. 80., gdzie sprzedawano najkorzystniejsze piwo, jak powstał sznycel po lubelsku, gdzie bez garnituru nie wpuszczano, a szatniarz nie był tylko od wieszania ubrań – zapraszamy do lektury tej niezwykłej książki i odkrywania nieznanego kulinarnego Lublina.

KRZYSZTOF LUBCZYŃSKI (pisarze.pl): Krzysztof Załuski wzbogaca obraz tego dawnego lubelskiego archipelagu kulinarnego, od powojennych początków, po późniejsze lata PRL, do lat osiemdziesiątych włącznie.

Jest i o znanych barach mlecznych, i o ulicznych saturatorach serwujących w trybie niezbyt niestety higienicznym („gruźliczanka") wodę sodową z sokiem lub bez, i o knajpianych „mordowniach", i o tzw.

eleganckich restauracjach Lublina (np. „Europa"), i o kawiarniach z „Lublinianką" czy nieodżałowaną „Czarcią Łapą" na czele. Jest również miejsce dla legendarnych bywalców lubelskich lokali, smakoszy takich jak nieżyjący od lat satyryko-pieśniarz Kazimierz Grześkowiak („Chłop żywemu nie przepuści", „Może to bez te nawozy nienaturalne").

Jako bonus otrzymujemy kilka przepisów, w tym na lubiany przed laty w Lublinie krem sułtański oraz na PRL-owską „zupę nic". Lektura pasjonująca, a przy tym pobudzająca apetyt. Projekt okładki: Marcin Labus.

Autor fotografii na okładce: Jacek Mirosław (Lublin, lata 70-te XX wieku).