Kupić dym, sprzedać mgłę (Estymator)

Książka prezentuje losy trzech kobiet: babki, córki i wnuczki, które łączy miłość do sztuki i chęć ucieczki od prozy życia. Urodzona w przedwojennym Lwowie aktorka teatralna Dunia, jej zagubiona w świecie córka Julia, i zbuntowana, szukająca spełnienia w nowojorskich galeriach sztuki Honorata, to wyraziste, niepokorne postacie, poszukujące miłości i pragnące nadać swojemu życiu prawdziwy sens.

Opowieść o poszukiwaniu drugiego człowieka i o dużej, samotnej przestrzeni między ludźmi. Czasem łatwiej ją opisać, niżeli przekroczyć. Dunia: Los drwi sobie z nas, jesteśmy w jego rękach żartem nie za każdym razem dowcipnym.

Los jest kapryśny, złośliwy i nad wyraz zarozumiały. Myślisz, iż krzywdzi, a on właściwie nagradza. Lecz kiedy nagradza, oszukuje. Julia: Do tej pory nic nie było w stanie bardziej mnie przestraszyć niżeli świadomość, iż jestem podobna do mojej matki, lecz powoli zaczynam się z tą myślą oswajać.

W końcu to ona uświadomiła mi, że jest się gdzie schować przed niedorzecznościami życia. Ważne jest tylko, aby umieć wyjść z tej kryjówki. Honorata: W tym naszym domu, niby-rodzinnym, za każdym razem był jakiś fałsz.

Wiesz,poprzez ciebie i ojca nie mogę sobie poradzić z ludźmi? Widzisz, mamo, ty zmieniasz rzeczywistość na taką, jaka ci odpowiada. Ja ją widzę wyraźnie. Niczego nie udaję. Uważam, że kłamiąc, traci się szacunek do samego siebie.

AŚKA (lubimyczytac.pl): Jestem pod wrażeniem kreacji psychologicznych postaci, jakie stworzyła autorka. Czytelnik ma możliwość, poprzez nietypową narrację (pierwszoosobową Julii i przedstawioną w trzeciej osobie historię Duni), dostać się do głów bohaterek i nie wychodzić z nich poprzez całą lekturę książki.

przez publikację się wręcz płynie; najpierw myślałam, że pogubię się troszkę w chaosie chronologicznym, jednak... Nic bardziej mylnego! Ta szczególnie kobieca opowieść chwyta za serce; uświadamiając jak niemało można w życiu stracić, jak dużo można poświęcić, jak niezwykle można kogoś pokochać...

Że nie zawsze ma się to, czego się chce, lecz czasem o dużo więcej warte jest to, czego się w danym momencie potrzebuje. Tak po prostu. Książka może nie jest pokaźna pojemnościowo, lecz ma się wrażenie, że każde, dosłownie KAŻDE zdanie jest mistrzowsko przemyślane; coś wnosi, daje do myślenia.

To swoista opowieść o poszukiwaniu własnej drogi w życiu, zbaczaniu ze ścieżek, ale i odnajdywaniu optymalnego szlaku, dążeniu do celów, spełnianiu marzeń. Ja jestem zachwycona stylem autorki i z pewnością sięgnę po inne jej książki.

Kto lubi historie rodzinne, wzruszające, skłaniające do refleksji – z całą pewnością się nie zawiedzie. Projekt okładki: Olga Bołdok.