Kino, film, psychologia (Wydawnictwo Edukacyjne)

To kolejna publikacja w linii "Psychologia użytkowana". Artykuły zgromadzone w tej książce są przykładem analiz relacji między: filmem a jego odbiorcą, samym filmem (np. Analiza dzieła filmowego z użyciem teorii psychologicznej), a także filmem a jego autorem.

Psychologia w filmie, filmy psychologiczne, metody psychologiczne do analizy i interpretacji przekazów audiowizualnych, wykorzystanie filmu w edukacji psychologicznej czy w badaniach dotyczących np. Funkcjonowania procesów poznawczych człowieka.

Współczesne przykłady prezentujące relacje między X muzą i jedną z wiodących nauk społecznych można by mnożyć. Film intrygował, ciekawił, uruchamiał w widzach emocje i przyciągał od za każdym razem przedstawicieli rozmaitych grup społecznych.

To właśnie oni – ulegając magii kina – przenosili się mentalnie w w całości nowy rozmiar odczuwania rzeczywistości, a swoją obecnością i zainteresowaniem motywowali twórców do rozwijania „języka" i innych środków technicznych, żeby uzyskać coraz to udoskonalony efekt realności.

Voyeuryzm, termin przeniesiony w obręb refleksji filmoznawczej z terenu psychoanalizy i seksuologii, stał się podstawową zasadą ustanawiającą skopofiliczną relację między obrazem filmowym a jego odbiorcą.

Kino z kolei stało się przestrzenią praktyk kulturowych, w których jednocześnie wspomniane już pojęcie voyeuryzmu, jak i ekshibicjonizm zostały uwolnione od swoich pierwotnych, parafilnych denotacji i dookreślone przymiotnikiem „filmowy".

Odtąd będą opisywać istotę kina i komunikacji audiowizualnej opartych na relacji pomiędzy widzem (voyeurem) a rzeczywistością przedstawioną na ekranie. Ze Wstępu autorstwa prof. Agnieszki Ogonowskiej