Półprzewodnik po polsce. 10 miejsc, 100 osobistych historii (Pascal)

Lubię jeździć po Polsce. Z domu niedaleko i nieźle znam język – to już dwa solidne argumenty. Najpierw przeglądam mapy, więc już przed wyjazdem jest miło (właściwie planowanie podróży bywa przyjemniejsze niż rzecz sama). Potem jadę, i to niejednokrotnie nie tam, dokąd zamierzałem, czyli dodatkowa atrakcja. Poszukuję miejsc magicznych (są), lecz i te paskudne (też nie brak) przekornie przyciągają uwagę. Czasami rozmawiam z ludźmi. Za to mnóstwo gadam do siebie, a w trakcie jazdy powarkuję na kierowców.

Wyruszam z nastaniem Sezonu cieplnego Słońca. Z reguły w drugiej połowie kwietnia. Kocham wiosnę i lato w Polsce. Z pozostałych pór mogę bez żalu zrezygnować.

Mój wewnętrzny entuzjasta oferuje: „Pokażę wam najefektowniejsze rzeczy w Polsce!”.

A siedzący obok ironista dopowiada: „A ja te najbrzydsze!”.