Bioindykacyjne aspekty osadu czynnego w oczyszczaniu ścieków (Wydawnictwo Seidel-Przywecki)

korzystna eksploatacja biologicznych oczyszczalni ścieków opartych na metodzie osadu czynnego wymaga analitycznej kontroli procesu. Wyraźnym elementem tej kontroli są badania bioindykacyjne, których celem jest identyfikacja zakłóceń oraz źródeł ich powstawania na podstawie wskaźników osadu czynnego.

Wskaźnikami procesów i warunków ekologicznych w osadzie czynnym są widoczne pod mikroskopem morfologiczne cechy osadu czynnego takie jak struktura, wielkość i zarys kłaczków osadu czynnego, a także mikroorganizmy biocenozy osadu czynnego.

Wśród mikroorganizmów znaczenie indykacyjne mają tzw. Grupy funkcyjne tj. Małe wiciowce, ameby nagie i domkowe, orzęski wolnopływające, pełzające i osiadłe oraz wrotki i inne znikome organizmy wielokomórkowe (Metazoa).

W ocenie jakości osadu czynnego poręczne są jeszcze atrybuty osadu do których analizowania nie jest niezbędny mikroskop. Znaczne są dające się zaobserwować makroskopowo atrybuty t.j.: kolor osadu czynnego, jego zapach, właściwości sedymentacyjne i zdolność do wpieniania, a także mętność cieczy nadosadowej.

Oparta na badaniu składu występujących w osadzie czyn­nym mikroorganizmów analiza jest koniecznym, tanim i wiarygodnym narzędziem w praktyce oczyszczania ścieków.