Po drugiej stronie uralu (Novae Res)

Są takie podróże, które przypominają o tym, co naprawdę liczy się w życiu.

Rosja jest ogromna. Znajduje się na dwóch kontynentach, obejmuje jedenaście stref czasowych, zamieszkuje ją niemal sto pięćdziesiąt milionów ludzi mówiących w kilku przeróżnych językach, wyznających przeróżnych bogów i mających własne obyczaje. Dwoje młodych Polaków postanawia podjąć wyzwanie i odnaleźć w tym kolosie poznaną przypadkowo dziewczynę. Pomysł należałoby z miejsca spisać na straty, tym bardziej że wszystko, co mają ze sobą, to plecaki wypchane brudną bielizną, kilka tanich konserw, a także parę tysięcy rubli… A jednak oni nie zamierzają się poddać!

Ta szalona, pełna niespodzianych zwrotów akcji, relacja z podróży udowodni wam, iż nie ma rzeczy niemożliwych dopóty, tak długo, jak istnieją – upór, wiara we własne siły i bezinteresowna życzliwość i gotowość do niesienia pomocy!

Zabieramy się stąd z Rufatem. Wszakże lawetą, do tego załadowaną i długą na dwa segmenty, więc nie pędzimy z zawrotną prędkością i wszystkie inne samochody bez trudu nas wyprzedzają, ale przynajmniej nie stoimy w miejscu. Tym bardziej, że Rufat jest serdecznym człowiekiem. To prawdziwy Tatar syberyjski, potomek tych Tatarów, z którymi kozacki ataman Jermak wojował w dobie podboju Syberii przez carską Rosję. Jego głowa jest okrągła jak piłka, cera na jego twarzy śniada, a zęby – czego nie sposób przeoczyć – potwornie żółte.