żganie w boku i krople dziewięciorakie, AZ#F4164599EB/DL-ebwm/epub (Nawias)

Wspomnienia nieprzyzwoitej lekarki, która kazała pacjentom rozbierać się do badania. Sabina Skopińska opowiada o pracy w czasach przepisywania leków na oko i korzystnych w smaku, o biedzie, szerzącym się na wsiach kazirodztwie, bójkach, próbach samobójczych, symulantach i szantażystach.

Autorka wyjaśnia, co w swoim składzie miały krople dziewięciorakie, co znaczyło w gwarze kucanie, jaka forma leczenia skracała życie o rok albo dwa, kim były „lwy kasowe" i dlaczego pacjenci nie chcieli przyjmować leków w proszku.

To historia polskiej medycyny przekazana w wyjątkowo niebanalnej i przystępnej formie, przybliża nie tak odległe przecież czasy, a jakże fascynujące i odmienne od naszych. Okazało się, że po powrocie z sanatorium, gdzie chory nie chciał już dłużej przebywać, leczył go cały zespół lekarski Starołęki.

„Doktór wojskowy" zdążył choćby zapisać choremu Famela oryginalnego, nie takiego jak w Kasie Chorych, bowiem w Kasie Chorych „to jedno oszukaństwo". Po tej zbawiennej wizycie zawezwano „mądrą".

Babina kadziła i czarowała, spluwała na cztery strony świata i wymawiała najróżniejsze zaklęcia. Zaaplikowała choćby choremu rosół z czarnego koguta, zabitego o północy, lecz i to nie pomogło, więc pacjent ostatecznie wrócił do mnie (fragment).