Instytucjonalizacja nauk ekonomicznych w polsce międzywojennej - tomasz sobczak (pdf), AZ#267A9254EB/DL-ebwm/pdf (Key Text)

Publikacja poświęcona jest analizie organizacyjnych i społecznych czynników mających wpływ na kierunki rozwoju współczesnej polskiej ekonomii, która w okresie międzywojennym osiągnęła fazę $184wielkiej nauki$185.

Odzyskanie niepodległości w 1918 r. Wiązało się z budową struktur administracji państwowej i samorządowej, odbudową i rozwojem gospodarki, a tym samym rodziło potrzebę kształcenia pracowników mających przygotowanie ekonomiczne i prawnicze.

Sytuacja ta w sposób znaczny przyczyniła się do rozbudowy szkolnictwa wyższego i rozwoju kadry naukowo-dydaktycznej. W badanym okresie, oprócz starych uniwersyteckich galicyjskich ośrodków kształcenia ekonomistów, tj.

wydziałów prawa UJ i UJK, funkcjonowały nowo powstałe uniwersytety i wyższe szkoły zawodowe, przy czym te ostatnie uwzględniały w znacznie większym stopniu potrzeby rozwijającej się gospodarki. Okazuje się, że liczne rozwiązania poszczególnych uczelni i wydziałów i propozycje upraszczania cyklu edukacji ekonomicznej z okresu międzywojennego są w dalszym ciągu aktualne.

W latach dwudziestych XX w. Powołano do życia ważne dla polskiej ekonomii instytuty naukowe, towarzystwa ekonomiczne i czasopisma. Narodził się ogólnopolski ruch ekonomistów, którego istnienie dowodzi pierwszy samodzielny zjazd ekonomistów polskich w 1929 r.

Niniejsza praca stanowi zbiór cennych danych dotyczących środowiska ekonomistów Polski międzywojennej.