Podmioty, środowiska i obszary edukacyjne. wyzwania i zagrożenia połowy xxi wieku t.2 (FNCE)

Ciągły pośpiech, niezliczone reklamy, bilbordy nawołujące do konsumpcjonizmu, przyczyniają się do zmiany sposobu spędzania wolnego czasu. Coraz rzadziej sięgamy po książkę, która wymaga nie tylko zwolnienia szybkiego trybu życia, lecz także zastanowienia się nad nim.

Dla coraz pokaźniejszej grupy osób książka czy prasa to zwyczajna „strata czasu". Bezapelacyjnie wolimy niedługi przekaz danych, w tzw. „pigułce", który zastępuje nam przegląd codziennej prasy. Internet, telewizja, skrótowe informacje na przeróżnego rodzaju portalach społecznościwych to podstawowe miejsca zdobywania wiedzy.

Mimo bardzo bogatych i atrakcyjnie wyeksponowanych witryn z wieloma znanymi pozycjami i nowościami wydawniczymi, ilość czytelników każdego roku zmniejsza się. Dlaczego warto czytać? Sięganie po książki poszerza nie tylko kompetencje językowe, rozwija inteligencję emocjonalną i pozytywnie wpływa na naszą psychikę, ale też poprawia koncentrację i powiększa naszą kreatywność.

Celem niniejszej monografii jest próba zwrócenia uwagi na istotę edukacji w wymianie myśli, doświadczeń oraz prezentacji wyników badań dotyczących poszczególnych podmiotów, środowisk i obszarów edukacyjnych.

Prezentowany tom składa się z czterech rozdziałów, których tytuły stanowią klamry spinające zróżnicowane, jednocześnie pod względem tematu, jak i formy, opracowania autorów reprezentujących różnorodne dyscypliny naukowe.

Wielość i interdyscyplinarność podejść do problematyki edukacyjnej stanowi swoistą wartość, a czasami kłopot dla Czytelnika, który sądzi, iż edukacją powinni zajmować się typowo pedagodzy. Otóż okazuje się,atrakcyjne, a wręcz ożywcze spojrzenie do dyskusji nad edukacją XXI wieku mogą wnieść osoby reprezentujące rozmaite dyscypliny naukowe i artystyczne, w tym socjologowie, lekarze, muzycy, plastycy czy także przedstawiciele nauk wojskowych.

„Oglądanie" zagadnień i problemów związanych z edukacją czy wspomaganiem rozwoju człowieka przez pryzmat, wydawałoby się, odległych od pedagogiki dziedzin czy dyscyplin, najpierw może wywoływać swoiste ich rozszczepienie, po czym może doprowadzić do scalenia w całość obrazu, który wydawał się dotychczas niedużo spójny i zamglony.

Taki również zamiar, czyli próba scalenia w jeden tom, zagadnień dotyczących jednocześnie problematyki zdolności, terapii, zagrożeń rozwojowych, roli rozwojowej, jak i stymulacyjnej środowisk edukacyjnych, przyświeca redaktorom niniejszego wydania.