Gdy Pius IX po raz pierwszy czytał Dziennik św. Weroniki Giuliani, zawołał: „Ależ to nie święta, to niezwykła święta!”.
Św. Weronika Giuliani – żyjąca na przełomie XVII i XVIII wieku zakonnica i stygmatyczka – otwiera przed Czytelnikiem świat mistycznych przeżyć. Swoje powołanie do świętości przeżywała jako umiłowanie Ukrzyżowanego, którego postawiła w centrum swojego życia i któremu była w całości posłuszna. To poddanie się oczyszczającej mocy Chrystusa doprowadziło Świętą do głębszego poznania Boga. Pomimo ataków szatana i jego nieustępliwości dusza Weroniki stała się twierdzą, w której zamieszkał Bóg. Jej codzienne doświadczenie cierpienia w postaci stygmatów stało się symbolem zjednoczenia z Ukrzyżowanym i przyczyniło się do podjęcia przez nią posługi jako mezany – pośredniczki pomiędzy Bogiem a grzesznikami. Otrzymała w swoim życiu niemało łask, którym zawsze towarzyszyło błogosławieństwo nie tylko dla niej,ponadto dla jej spowiednika, klasztoru i dla całego świata. To niezwykłe świadectwo wiary jest dla nas dowodem na to, iż Bóg obdarowując jedną osobę, jednocześnie pochyla się nad całym światem.
W spisanym na polecenie spowiedników dzienniku odnajdziemy zapiski jej osobistych doświadczeń wpisanych w duchowość franciszkańską, oraz jej zawierzenia Duchowi Świętemu i Matce Bożej. Szczególne miejsce zajmuje wśród nich teologia serca zranionego oraz serca miłującego. Jest to niezrównany ani wcześniej, ani później w przeżyciach innych mistyków.
Po raz pierwszy prezentowany polskiemu Czytelnikowi dobór z dziennika XVII-wiecznej mistyczki i stygmatyczki dokonany poprzez kandydata na ołtarze o. Leona Veutheya, pozwala zapoznać się z najatrakcyjniejszymi fragmentami tego niezwykłego dzieła. Dziennik spisany własnoręcznie poprzez św. Weronikę w 42 grubych tomach, przez prawie dwa wieki pozostawał ukryty w klasztornym archiwum w klasztorze Città di Castello.
Pomimo upływu trzech wieków, dziennik Świętej pozostaje wciąż aktualny, a przesłanie w nim zawarte jest świetną propozycją dla osób, które we współczesnym świecie poszukują osobistego i głębokiego spotkania z Bogiem. Lektura jej Dziennika umieszcza nas w sferze chrześcijaństwa odważnego, pełnego heroizmu i głębi, świętości krzyża i miłości gwałtownej i upajającej, miłości nadludzkiej, która dosięga źródła tej jedynej Miłości, która zdolna jest zaspokoić nieskończenie spragnione serce człowieka.
Opinie i recenzje użytkowników
Dodaj opinie lub recenzję dla Dziennik życia wewnętrznego , św. weronika giuliani. Twój komentarz zostanie wyświetlony po moderacji.