Medialne fenomeny i paradoksy, AZ#DD8394DEEB/DL-ebwm/epub (Jacek Dąbała)

(…) Profesor Jacek Dąbała prowadzi nas w kierunku świata zdroworozsądkowego (…). Filip Bajon (profesor, reżyser i scenarzysta, PWSFTviT) (…) Lektura tej książki przypomina zwiedzanie planety Ziemia ponaddźwiękowym myśliwcem (…).

Łukasz Barczyk (reżyser i scenarzysta, PWSFTviT) Do poznania świata poprzez media (…) potrzeba nowego języka. Jacek Dąbała taki oferuje (…). Robert Cieślak (profesor, medioznawca, UW) (…) bezlitośnie obnaża słabości medialnych kanonów (…).

Maciej Czajkowski (dziennikarz współpracujący z BBC News i „Gazetą Wyborczą") (…) autor (…) nie ogranicza się do opisu rzeczywistości, lecz też uczy niepodatności na manipulację. I jeszcze ta forma! ładna, krótka (…).

Katarzyna Kolenda-Zaleska (dziennikarka w Fakty TVN) (…) siła dosadnej komunikacji (…) w trafnej sprawie – aby piętnować narastający populizm, hipokryzję i kołtuństwo. Michał Kozicki (prezes HBO Polska w latach 2015-2018) (…) świeże, oryginalne, interesujące odpowiedzi.

To właśnie jest wielką zasługą profesora Jacka Dąbały (…). Paweł Lisicki (redaktor naczelny „Do Rzeczy") (…) obnaża surrealizm, a nawet zwykłą głupotę znacznych kwantyfikacji, prawd niesłusznie utrwalonych czy również pseudoautorytetów.

Tomasz Mielczarek (profesor, medioznwca, UJK) (…) antidotum na głupotę, traktuję ją jako przewodnik dla uwiedzionych (ukąszonych, zaczadzonych), a także zdezorientowanych. Ks. Alfred Wierzbicki (profesor, filozof, KUL) Prof.

Jacek Dąbała napisał znakomitą książkę. (…). Kazimierz Wolny-Zmorzyński (profesor zw., medioznawca, UŚ) (…) powinni odsunąć od siebie ostre przedmioty. Lech Zdybel (profesor, filozof, UMCS) Jacek Dąbała jest profesorem zwyczajnym, pisarzem, scenarzystą i byłym dziennikarzem radiowo-telewizyjnym.

Kieruje Katedrą Warsztatu Medialnego i Aksjologii w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej KUL. Jako ekspert stale komentuje i analizuje problematykę związaną z mediami, komunikowaniem, filmem i literaturą.

Jest współscenarzystą jednego z najpopularniejszych polskich filmów – Młode wilki. Wykłada także na UKSW w Warszawie. Jako pisarz opublikował dziesięć powieści (m.in. Telemaniak, Pieszczochy losu, Złodziej twarzy, Diabelska przypadłość, Ryzykowny pomysł i Największa przyjemność świata) i jeden dramat (Mechanizm).

Jego książki naukowe ukazują się w Polsce i za granicą (np. Horyzonty komunikacji medialnej, Tajemnica i suspens w sztuce pisania. W kręgu retoryki dziennikarskiej i dramaturgii medialnej, Warsztatowo-aksjologiczne mechanizmy tworzenia telewizji, Mystery and Suspense in Creative Writing, Media i dziennikarstwo.

Aksjologia – warsztat – tożsamość, Creative Paths to Television Journalism). Jest członkiem Polskiej Akademii Nauk, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Polskiej Akademii Filmowej, Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej i Polskiego Towarzystwa Komunikacji Medycznej.