Postkeynesizm. teoria endogenicznej kreacji pieniądza, AZ#3D34E764EB/DL-ebwm/pdf (Izabela Bludnik)

Celem niniejszego opracowania jest przybliżenie postkeynesowskiej teorii endogeniczności pieniądza jako koncepcji diametralnie najróżniejszej od stanowiska głównego nurtu w odniesieniu do roli pieniądza w gospodarce, procesu jego i funkcji pełnionych przez bank centralny i system banków komercyjnych.

W pierwszym rozdziale skoncentrowano się na uwypukleniu podstawowych różnic między ekonomią głównego nurtu a ekonomią heterodoksyjną. Dodatkowo scharakteryzowano bliżej postkeynesizm i trzy jego odłamy – kaleckianizm, fundamentalizm (monetarny postkeynesizm), a także sraffianizm (neoricardianizm).

Drugi rozdział został poświęcony opisowi funkcji pieniądza w ujęciu ekonomii neoklasycznej, J.M. Keynesa i postkeynesistów, a także definicjom egzogeniczności i endogeniczności pieniądza. Wskazano tu jeszcze na wybrane punkty zwrotne w toczącym się od wieków sporze wokół natury pieniądza.

W kolejnym rozdziale skoncentrowano się na prekursorach postkeynesowskiej teorii endogeniczności pieniądza. Rozdziały czwarty i piąty przedstawiają bardziej szczegółowo dwa postkeynesowskie podejścia do endogeniczności podaży pieniądza, a mianowicie akomodacyjne i strukturalistyczne.

Próbę ich integracji zaprezentowano w ostatnim, szóstym rozdziale. W zakończeniu zawarto najważniejsze wnioski płynące z dokonanej analizy. Szczególną uwagę zwrócono na przydatność postkeynesowskiej teorii endogeniczności pieniądza w wyjaśnianiu wydarzeń ostatnich lat, zdominowanych poprzez gwałtowne perturbacje w sferze finansowej i próby aktywnego ich pokonania za pomocą narzędzi monetarnych i fiskalnych.