Trylogia księżycowa (Jerzy Żuławski)

Część pierwsza cyklu, której akcja toczy się na przełomie XIX i XX wieku, opisuje dramatyczną wyprawę ziemskich kosmonautów na Księżyc. Kosmonauci wśród ciągłych niebezpieczeństw przedzierają się poprzez pozbawioną tlenu księżycową pustynię, żeby w końcu po drugiej stronie srebrnego globu odnaleźć rozległy obszar porośnięty roślinnością i nadający się do życia.

Kosmonauci osiedlają się tam, a ich potomkowie zasiedlają obszar. Część druga procesu, której akcja toczy się na przełomie XXIX i XXX wieku, opisuje dalszą historię potomków kosmonautów, którzy rozmnożyli się i zasiedlili Księżyc.

Niestety popadli w konflikt z księżycowymi tubylcami, Szernami, którzy podbili ich. Kiedy na Księżycu pojawia się ziemski kosmonauta, Marek, ludzie biorą go za Mesjasza-Zwycięzcę, który poprowadzi ich do walki z Szernami.

Marek, wykorzystując najnowsze zdobycze techniki, pomaga mieszkańcom Księżyca w walce z wrogiem, jednak przeprowadzona poprzez niego próba reform ustroju i likwidacja feudalizmu, obraca przeciw niemu społeczeństwo.

Część trzecia cyklu, której akcja toczy się równorzędnie z akcją „Zwycięzcy”, tylko że na Ziemi. Mieszkańcy planety, choć żyją w dobrobycie, nie są wolni od konfliktów. Grupa intelektualistów pragnie przejąć władzę, wykorzystując niezadowolenie robotników, którymi gardzi.

znaczną funkcję pełni w powieści cudowny wynalazek – przyrząd unicestwiający materię skonstruowany poprzez rewelacyjnego naukowca Jacka – głównego bohatera powieści. Owa mocna broń użyta jako obiekt przetargu w rozgrywkach politycznych przyczynia się do reformy ustroju...

wytwarzając swoją wizję przyszłości Żuławski podejmuje polemikę z modernistycznymi koncepcjami naprawy świata. (za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Trylogia_księżycowa)