Stroiciele (Ewa Kowalska)

Czy odważysz się stawić czoło Stroicielom?

Są ludzie doskonali. Tak rozwinięci, iż słyszą każdą naszą myśl.

Tak potężni, że nie potrzebują broni, by zapewnić sobie bezpieczeństwo.

Nikt z nas, zwykłych ludzi, nie ma pojęcia o ich istnieniu, choć są tuż obok. W dzień i w nocy. Od tysięcy lat panują nad umysłami, zezwalając nam widzieć, słyszeć i pojmować tylko tyle, ile im wygodnie. Tworzą z nas pełzaki – prymitywną, ograniczoną formę bytu. Tylko skończony głupiec chciałby wejść im w drogę, ośmielił się pokrzyżować plany, próbował przechytrzyć.

Chyba że... Nie ma innego wyjścia, gdyż tylko w ten sposób może uratować kogoś, kto stał się dla niego ważniejszy aniżeli on sam, i cały, kołyszący się w takt fałszywej melodii, świat.

Kędziora, niepokornego nastolatka, i dziewięcioletnią Asper łączy dramatyczne wydarzenie z przeszłości. Kędzior próbuje żyć dalej, jednak dziewczynka nie potrafi zapomnieć. Prosi chłopaka, by zawiózł ją w to samo miejsce do Martwego Lasu. Kędzior spełnia jej prośbę, po czym odjeżdża, jednak gnany wyrzutami sumienia wraca. I od tej chwili nie może już się wycofać. Uwikłany w intrygę konkretnych, wysoko rozwiniętych ludzi, żeby przeżyć, zmuszony jest brać udział w ich grze.