"Książka Mnemozyne i córki jest pierwszą plastikową i przekrojową, cenną próbą spojrzenia na literaturę polskiego oświecenia stanisławowskiego przez kategorie badawcze proponowane w nurcie humanistyki skupionej na zagadnieniach pamięci. […] Opracowanie poprzez Profesor Teresę Kostkiewiczową obrazów przeszłości indywidualnej i zbiorowej w polskiej literaturze osiemnastowiecznej w ich związkach ze zjawiskami, które można uchwycić dzięki inspiracjom i rozpoznaniom humanistyki zainteresowanej pamięcią, jest z całą pewnością pozycją wartą popularyzacji nie tylko w środowiskach literaturoznawców i studentów polonistyki. Przynosi bowiem wzór i szansę aktualizacji upowszechnionych poprzez edukację szkolną ujęć tradycji literackiej okresu stanisławowskiego, nowego określenia jej znaczenia dla późnego oświecenia, już porozbiorowego, i dla narodzin romantycznej antropologii - słowem to lektura także dla nauczycieli i wszelkich myślących nad źródłami i kształtem tożsamości własnej, indywidualnej, a także zbiorowej Polaków, a także Europejczyków korzystnie osadzonych we wspólnej kulturze europejskiej: mitologii antycznej, wyobrażeniach biblijnych, doświadczeniach historycznych i formach i ekspresji".
Z recenzji prof. Dr hab. Barbary Judkowiak
Opinie i recenzje użytkowników
Dodaj opinie lub recenzję dla Mnemozyne i córki. pamięć w literaturze polskiej drugiej połowy xviii wieku. Twój komentarz zostanie wyświetlony po moderacji.