Upowszechnianie animacja komercjalizacja kultury (Józef Kargul)

Tytuł Upowszechnianie Animacja Komercjalizacja kultury Podtytuł Podręcznik akademicki Autor Józef Kargul Język polski Wydawnictwo Wydawnictwo Naukowe PWN ISBN 978-83-01-20402-0 Rok wydania 2012 Warszawa Wydanie 1 liczba stron 380 Format epub, mobi Spis treści Przedmowa 9
Wstęp 11

CZĘŚĆ I Wspólnota i kolektywizm – upowszechnianie i reglamentacja kultury 17

Rozdział 1 Praktyki upowszechniania kultury feudalnej 19
1.1 Upowszechnianie(?) kultury staropolskiej 19
1.2 Instytucje i formy upowszechniania kultury w Polsce w okresie odrodzenia i baroku 22
1.3 „świeże" w upowszechnianiu kultury w oświeceniu 32

Rozdział 2 Upowszechnianie kultury po rewolucji przemysłowej 39
2.1 Życie kulturalne w epoce romantyzmu 39
2.2 Różnicowanie się idei upowszechniania kultury 49
2.3 Spełnianie idei upowszechniania – nowe instytucje kultury 58

Rozdział 3 Koncepcje upowszechniania kultury w okresie międzywojennym 71
3.1 Koncepcja agrarystów 72
3.2 Koncepcja narodowej demokracji 73
3.3 Koncepcja partii lewicowych 74
3.4 Koncepcje katolickie 77

Rozdział 4 Instytucje upowszechniania oświaty i kultury w okresie międzywojennym 80
4.1 Świetlice środowiskowe i społeczne 80
4.2 Uniwersytety ludowe, kluby młodzieżowe, domy kultury, domy społeczne 84
4.3 Pracownicy oświatowi 88
4.4 Amatorskie zespoły artystyczne 91

Rozdział 5 Kolektywizm naczelną ideą upowszechniania kultury w PRL 96
5.1 Agitacja i propaganda jako formuła upowszechniania kultury w latach 1948–1955 96
5.2 duży o koncepcje upowszechniania kultury w PRL 99

Rozdział 6 Instytucje upowszechniania kultury w PRL 105
6.1 Domy kultury 105
6.2 Kluby 118
6.3 Świetlice systemu upowszechniania kultury 122
6.4 Pracownik kulturalno-oświatowy 127

Rozdział 7 Koncepcje ruchu amatorskiego w kolektywistyczno-modernistycznym modelu upowszechniania kultury 134
7.1 Koncepcja artystyczno-zadaniowa 135
7.2 Założenia koncepcji pedagogicznej – receptywno-ekspresywnej 136
7.3 Koncepcja spontaniczno-ekspresywna 137
7.4 Koncepcja naśladowcza 138

Rozdział 8 Wzory uczestnictwa w kulturze PRL 141
8.1 Edukacyjny wzór uczestnictwa propagowanym modelem zachowań kulturalnych 143
8.2 Konformistyczno-snobistyczny wzór wobec formalistyczno-akcyjnej strategii upowszechniania kultury w latach siedemdziesiątych 143
8.3 Wzór ludyczno-spontaniczny 145
8.4 Rytualno-konfesyjny wzór aktywności kulturalnej 147
8.5 Kontemplacyjno-eskapistyczny wzór uczestnictwa w kulturze – sprzeczności społeczno-kulturowe 149

CZĘŚĆ II między kolektywizmem a indywidualizmem, czyli o animacji kulturalnej 153

Rozdział 9 Koncepcja animacji kultury 155
9.1 Animacja – rozumienie pojęcia 155
9.2 Animacja wyrazem kontestacji opresyjnego systemu społecznego 158
9.3 Animacja jako strategia udziału w życiu społeczno-kulturalnym 161
9.4 Spór: edukacja kulturalna czy animacja kulturalna? 168

Rozdział 10 Wokół animatora 175
10.1 Animator a pracownik kulturalno-oświatowy 175
10.2 Autorytet i dylematy animatora kultury 181
10.3 Animator kultury „gałganiarzem na ludzkim śmietnisku" 187
Rozdział 11 Rozczarowanie animacją kulturalną 196

CZĘŚĆ III Supermarket kultury w dobie dominującej idei komercjalizmu i indywidualizmu 203

Rozdział 12 Idea liberalizmu u podłoża „supermarketu kultury" 205

Rozdział 13 Idee (koncepcje) edukacji kulturalnej (Sylwia Słowińska) 219
13.1 tradycyjne podejście do edukacji kulturalnej 219
13.2 Nietradycyjne ujęcie edukacji kulturalnej 232

Rozdział 14 Antropologiczno-kulturoznawcza idea (koncepcja) animacji kulturalnej 242
14.1 Geneza – „korzenie" 242
14.2 Teoretyczne założenia 246
14.3 Wizja animatora 249

Rozdział 15 Pedagogika kultury 255
15.1 konwencjonalna pedagogika kultury 255
15.2 Zabiegi o „restytucję" pedagogiki kultury 259
15.3 Pedagogika kultury dziś 262

Rozdział 16 Domy kultury – tradycja i progresywność? 271
16.1 Edukacyjno-ekspresyjna placówka upowszechniania kultury 273
16.2 Dom kultury ośrodkiem rozrywki i zabawy – ludyczny model instytucji 279
16.3 Lokalny supermarket kultury 281

Rozdział 17 Ośrodek kultury „do wynajęcia" – impresariat 287
17.1 Orientacja „prorynkowa" domów kultury 287
17.2 Impresariat 288

Rozdział 18 Instytucjonalne oferty aktywności kulturalnej „dla wyklucz(a)onych" 294
18.1 Resocjalizacja młodzieży o postawach aspołecznychnowym zadaniem placówek kultury 294
18.1.1 Podstawowe założenia 294
18.1.2 „Rutynowe" działania 296
18.2 Ośrodek kultury instytucją socjoterapeutyczną 299
18.2.1 Założenia 299
18.2.2 Działania 302
18.3 Przeciwdziałanie narkomanii – Trait d’Union 94 jako przykład działalności stowarzyszenia społeczno-kulturalnego we Francji 305
18.3.1 Konsultacje psychologiczne 307
18.3.2 Realizacja programów prewencyjnych w środowisku szkolnym 308
18.3.3 Rozmowy w grupie 309
18.3.4 Forum teatralne 309
18.3.5 Propaganda wizualna 309
18.3.6 Programy prewencyjne dedykowane dla rodziców 310
18.3.7 Próba oceny działalności Trait d’Union 94 311

Rozdział 19 Inspiracje: artystyczna i edukacyjna 314
19.1 Akademia Wyobraźni 314
19.1.1 Założenia 314
19.1.2 Działania dla dzieci i wśród nich 315
19.1.2.1 Założenia ideologiczno-organizacyjne projektu 316
19.1.2.2 Założenia merytoryczne 317
19.2 Uniwersytet Uliczny 319
19.2.1 Geneza 319
19.2.2 Założenia ideologiczne 320
19.2.3 Założenia organizacyjne 322
19.2.4 Działalność Uniwersytetu Ulicznego 323
19.2.5 Rezultaty i reperkusje 324

Rozdział 20 Aktualne wzory aktywności kulturalnej Polaków w supermarkecie kultury 327
20.1 O sensowności opisywania wzorów aktywności kulturalnej w wielozmysłowej kulturze iwentu 327
20.2 Ciągłość i zmiana wzorów aktywności kulturalnej z epoki PRL 329
20.3 nowe wzory partycypacji kulturalnej w kulturze iwentu 333
20.3.1 Wzór snobistyczno-ludyczny 333
20.3.2 Wzór ekspresyjno-szkodliwy 335
20.3.3 „Apsydalno"-eskapistyczny wzór aktywności kulturalnej 336

Zakończenie 345
Bibliografia 347
Indeks nazwisk 347
Indeks rzeczowy 347
Summary 362