Heraldyka polska wieków średnich (Franciszek Piekosiński)

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Wiadomo, że w Polsce wieków średnich tylko senior, czyli najstarszy syn dziedziczył herb ojcowski w jego niezmienionym zarysie, młodsi zaś synowie musieli herb ojcowski odmieniać, każdy dla siebie w nieco inny sposób.

Otóż, tak długo, jak tylko stannice runiczne były w użyciu, które pokazujeły figury z prostych kresek złożone, formowanie takich odmian było nieskomplikowane i dokonywało się albo przez dodawanie nowych kresek w miarę potrzeby, albo poprzez odłamywanie takowych, wyginaniu, zmianie kierunku itd.

ale gdy weszły w zwyczaj herby zachodnioeuropejskie, wyobrażające znane przedmioty ze świata rzeczywistego albo nawet choćby fantastycznego, już takie formowanie odmian nie było osiągalne, a w każdy m razie nad wyraz utrudnione… A więcej o tym, jakie były to herby, jak powstawały, jak się zmieniały na przestrzeni wieków, jakie rody, jakich herbów używały i wielu jeszcze bardzo ciekawych rzeczy z zakresu średniowiecznej heraldyki dowiemy się po zapoznaniu się z cała książką Piekosińskiego.