Hierarchia niebieska (Jan Domaszewicz)

Mówiąc o istnieniu Aniołów, nadmienić należy, iż są duchami czystymi,obszerna jest liczba Ich. I dzisiaj, przypomniawszy o istnieniu Aniołów, iż są duchami czystymi i o niezliczonej Ich liczbie, mówić dalej będziemy o Hierarchii Niebieskiej, tj.

o Chórach Anielskich. Kiedy Pismo św. Na samym wstępie nam mówi: ˝Na początku Bóg stworzył niebo˝, rozumieć należy, iż owo niebo nie było puste, tj. Bez życia. Owóż, Stwórca człowieka wszechpotęgą, skinieniem swojej woli, wyprowadził z niczego: czyli stworzył niezliczone zastępy Aniołów.

Aniołowie jaśnieją jako słońce i gwiazdy, jako najatrakcyjniejsze kwiaty na górnym Syjonie, są ozdobą tegoż. Te czyste duchy są obrazem Bóstwa, wyrażeniem światła, odbiciem świętości, piękna i dobroci Bożej.

Sam rozum naprowadza na tę prawdę o istnieniu Aniołów: jeśli spora jest różnica i stopniowanie pomiędzy niedużym robaczkiem, których niemało w jednej kropli wody się posiada, a mną i duszą moją, która poznaje świat i Boga – daleko jeszcze większa jest różnica i stopniowanie między mną słabym, skończoną istotą, a Bogiem nieskończonym.

Do Boga, wszakże, żadne stworzenie dosięgnąć nie może: w tej jednak przestrzeni niezmierzonej między człowiekiem a Bogiem, Bóg stworzył istoty wyższe ode mnie, stopniowo coraz pokaźniejszej doskonałości, słowem, całe Pismo św.

odrzucić żeby należało, gdyby kto chciał nie uznać, zaprzeczać istnienia Aniołów.