Moja walka. księga 1 (Karl Ove Knausgård)

Moja walka — staranna, wciągająca i szczególnie solidna.

Autobiograficzna powieść, w której rzeczywistość przeraża bardziej aniżeli najmroczniejsze skandynawskie kryminały. Literackie przedsięwzięcie na skalę porównywalną do procesu Marcela Prousta W poszukiwaniu straconego czasu. Książka szeroka w niejednym znaczeniu tego słowa.

Wszystko zaczęło się w Malmö, nocą 27 lutego 2008 roku, gdy trzydziestodziewięcioletni Karl Ove Knausgård rozpoczął analizę swojego życia. Po publikacji pierwszego tomu Mojej walki świat czytelniczy wstrzymał oddech… Autobiograficzna książka — opisująca intymne życie rodzinne i najbliższych — wzbudziła tak ogromne zainteresowanie i wywołała taki skandal,niemało norweskich firm wywieszało oficjalne tablice zakazujące rozmawiania na temat tej powieści w pracy. Prawa do wydania Mojej walki zakupiło dziewiętnaście krajów, a krytyka światowa uznała ją za arcydzieło.

Powieść otwiera opis śmierci, od którego może zakręcić się w głowie. Dalej pisarz Karl Ove — i jednocześnie bohater powieści — opowiada o swoim siłowaniu się z życiem, z samym sobą i własnymi ambicjami literackimi i o konfrontacji z ludźmi, którzy go otaczają.

Bohater jego opowieści nieprzerwanie toczy dwie walki. Pierwszą — z przeszłością, okresem niemal w całości zdominowanym poprzez despotycznego ojca, lecz także czasem dorastania, własnych poszukiwań i marzeń o niezależnym życiu. Druga to ciągła szarpanina z codziennością, wymagającą jednoczesnego bycia ojcem, mężem i pisarzem. Poza tym jest to etap pierwszych podsumowań i życiowych porządków, ściśle związanych ze śmiercią ojca.

Ta opowieść — pełna dociekliwych obserwacji i oryginalnych przemyśleń — przedstawia życie w świecie, który wydaje się kompletny, skończony, zamknięty. Przedstawia codzienność, fascynacje, ból, miłość, przyjaźń. Dotyka tego, co prawidłowe, wrażliwe i przykre. W enigmatyczny sposób generuje przestrzeń, w której można się zanurzyć.

W przygotowaniu tomy 2 i 3.