Piękno i zamęt (Novae Res)

22-letni Sober jest byłym wokalistą zespołu The Beat. Po dwukrotnym morderstwie ucieka i zaszywa się na przedmieściach Londynu. Zaczyna wieść spokojne życie cichego psychopaty mordującego nocą w pobliskich ruinach krematorium. Sober wyznaje prawo: jeśli mam żyć na tym świecie, to przynajmniej tak, jak chcę. I tak jest. Nikt się go nie czepia, wszyscy dawno zostawili go w spokoju. Nikt jednak nie przestał się go bać. Obłąkaniec, psychiczny, nienormalny – tak widzą go sąsiedzi. Lecz on korzystnie wie, iż ludzie są głupi i lubią wymyślać rozmaite bzdety wyssane z palca. Bo Sober jest nieszablonowy, jedyny w swoim rodzaju, uzdolniony artystycznie i świadomy swej wartości. Gdy pewnego dnia naprzeciwko jego domu wprowadza się zagadkowa dziewczyna, która mogłaby zostać jego bratnią duszą, czuje ekscytację pomieszaną z irytacją. Nagle przestaje być jedyny, bo jego dar nosi w sobie także ktoś inny. Kiedy Sober i Blair nawiązują znajomość, początkuje się prawdziwa psychoza.


Krew w jego żyłach wrzała, serce przyspieszyło, a oddech stał się nad wyraz nierówny. Wziął zamach, lecz wtedy enigmatyczna osoba momentalnie odwróciła się i zrobiła to samo co on. Nagły zwrot akcji kompletnie go zdezorientował i sprawił, iż chłopak zamarł w bezruchu.
Zakapturzona postać uniosła głowę. Jak się okazało, była to dziewczyna o szaroniebieskich oczach, w których można było dojrzeć ten sam błysk co w oczach Sobera. Ich spojrzenia spotkały się, a wtedy oboje poczuli dziwną energię przechodzącą przez ich ciała. Obydwoje byli wpatrzeni w swoje oczy tak głęboko, jak głębokie było szaleństwo każdego z nich.
– Kim jesteś? – Pierwsza spytała dziewczyna, nie przestając celować nożem w nieznajomego.