Kukułeczka kuka (Psychoskok)

Kiedy rodzi się dziecko, logopeda na oddziale noworodkowym powinien ocenić czy prawidłowo wykształciły się u niego narządy artykulacyjne i odruchy, które w przyszłości będą miały wpływ na rozwój mowy. Rzeczywistość powoduje, że noworodki nie za każdym razem mają taką szansę.

Jeśli w mowie dziecka pojawiają się sylaby, wyrazy, wreszcie proste zdania, rodzice nie czują niepokoju. Ich uwadze umykają nieprawidłowości, które bez dwóch zdań nie umkną logopedzie. W trudnej sytuacji są dzieci, które z opóźnieniem nabywają umiejętności wypowiadania słów i zdań. Tu logopeda powinien zdecydować, kiedy rozpocząć terapię i ukierunkować ją. Czasem proste seplenienie może stać się zmorą dziecka w wieku szkolnym. W czasie dyktand, pisania, samodzielnie formułowanych wypowiedzi, a nawet przepisywania.

Rozpocząć terapię należy możliwie szybko. Systematyczność oddziaływań zapewnia postępy. Oczywiście zależą one od rodzaju wady wymowy, jednostkowych predyspozycji dziecka, motywacji do pracy. Użytkowane pomoce logopedyczne nakłaniają dzieci do współpracy. Jedną z form atrakcyjnych w terapii jest bajka. Wykorzystuję ją w pracy z dziećmi do ćwiczeń narządów artykulacyjnych, wzbogacania zasobu słownictwa, kształtowania umiejętności wypowiadania się na temat obrazka, przeczytanego tekstu. Atutem bajki jest to, iż dzieci w zasadzie nie nudzą się nią. Każdorazowo odkrywają jej nowe walory. Jeśli pozwolimy im brać udział w produkowaniu bajki, pracują jeszcze ochoczoj. Stąd pomysł, by dziecko miało okazję dorysować elementy, pomalować kolorowankę. Namawiam do użycia bajki na zajęciach ogólnorozwojowych w przedszkolu, zajęciach logopedycznych i do utrwalania zdobytych umiejętności w domu.

Autor: Alicja Sztandera - logopeda