Postęp i regres. ekonomiczno-społeczne uwarunkowania ewolucji cywilizacji, CE5D4B1AEB (Szkoła Główna Handlowa)

przeważnie rozwój społeczny definiuje się jako ukierunkowany celowościowo proces społeczny, w ramach którego następuje widoczny wzrost pożądanych dla danego społeczeństwa albo społeczności zmiennych. Ów teleologiczny charakter wspomnianego cyklu może jednak być modyfikowany poprzez pojawiające się nieprzewidywane zmienne.

Stąd rozwój społeczny jest za każdym razem efektem planowych i uporządkowanych działań z jednej strony oraz działań nieplanowanych i trudnych do przewidzenia z drugiej. Kategoria rozwoju nieraz jest dookreślana w zróżnicowany sposób, co prowadzi do jej przedmiotowego zawężenia.

Dookreślenie może łączyć się z dziedziną, której ów proces społeczny dotyczy: rozwój społeczny, rozwój gospodarczy, rozwój kulturalny, rozwój technologiczny itp. Może również obejmować zakres terytorialny: rozwój lokalny, regionalny, przestrzenny, rozwój kraju itp.

Może wreszcie posiadać charakter osobowy (osobniczy) związany z poszczególnymi fazami życia człowieka, np. Rozwój dziecka i jego badanie w ramach psychologii rozwojowej. Ukierunkowany ciąg zmian prawidłowych dla danej zbiorowości P.

Sztompka określa mianem postępu społecznego, a symetrycznie - ukierunkowany ciąg zmian niekorzystnych dla danej zbiorowości traktuje jako regres społeczny. ( ) Prezentowane opracowanie, co zrozumiałe, nie stawia sobie tak ambitnych i uniwersalnych celów, jakie nakreślił J.

de Condorcet w swoim największym dziele: Szkic obrazu postępu ducha ludzkiego przez dzieje. Jest zbiorem tekstów przygotowanych poprzez doktorantów z przeróżnych polskich uczelni w związku z doroczną konferencją naukową organizowaną w Kolegium Ekonomiczno-Społecznym Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie przez doktorantów i młodych pracowników nauki.

Jej wiodącymi hasłami były postęp, rozwój i regres jako zjawiska, które można współcześnie zaobserwować w zróżnicowanych dziedzinach życia gospodarczego, politycznego, społecznego i kulturowego - poddane wycinkowym analizom.

Zjawiska te nie były przedmiotem systematycznych studiów, a jedynie pretekstem do analiz, które doktoranci i młodzi pracownicy nauki prowadzą we fragmentach swoich rozpraw doktorskich czy innych szerszych opracowaniach.