Uchwycić życie, AZ#6A0F1BA5EB/DL-ebwm/mobi (Karta)

dobór materiałów z osobistej spuścizny Hanny Świdy-Ziemby - świadectwo unikatowego zmysłu obserwacji Autorki. Wspomnienia przeplatane są fragmentami listów do najbliższych oraz dzienników pisanych „do szuflady”.

Książka – dobór materiałów z osobistej spuścizny Hanny Świdy-Ziemby: wspomnień, dzienników i listów – to świadectwo wyjątkowego zmysłu obserwacji, który poprzez całe życie charakteryzował Autorkę – profesor socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, osobę publiczną, która po 1989 roku odcisnęła ślad w polskiej debacie, akcentując się niezależnością w myśleniu. Stanowi zapis cyklu dojrzewania przedstawicielki pokolenia urodzonego w II RP, wychowanego w cieniu wojny, które w życie dorosłe wchodziło w okresie stalinizmu. Autorka wnikliwie analizuje otaczający świat, prezentując tragizm wyborów, przed którymi stawała ona i jej rówieśnicy.

Wspomnienia przeplatane są fragmentami listów do najbliższych i dzienników pisanych „do szuflady”. Pierwszy zapis Autorka sporządziła jako dziesięciolatka w okupowanym poprzez Sowietów Wilnie, w kolejnym opisuje wileński pakiet w 1943 roku, następne pochodzą z okresu powojennego i ukazują proces tworzenia nowej społeczno-politycznej rzeczywistości Polski, a w latach ofensywy stalinizmu – mechanizmów państwa totalitarnego. W tym ostatnim czasie pisanie dziennika stanowiło formę odreagowania otaczającej rzeczywistości – Autorka wspomina m.in. Swoją przynależność do „Klubu Samobójców”, a także „Związku Nihilistów” – kręgów, których celem była walka o wewnętrzną, osobistą niepodległość każdego z członków. W książce znalazły się dodatkowo fragmenty dziennika z lat 80., w tym opis udziału w obradach krągłego Stołu.

Całość zamyka posłowie dotyczące socjologii Hanny Świdy-Ziemby, bibliografia wszystkich jej tekstów, aneks z wybranymi artykułami (w tym wywiadami), opublikowanymi w prasie po 1989 roku i unikatowe zdjęcia z albumów rodzinnych.