Archiwistyka cyfrowa i nauki pomocnicze historii w edukacji archiwalnej (Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego)

Publikacja stanowi zbiór studiów poświęconych m.in. Kształceniu kompetencji archiwistów w kontekście potrzeb i funkcji społecznych archiwów, nowym trendom w edukacji i ich zastosowaniom w dydaktyce archiwistyki, kształceniu „archiwistów cyfrowych", a także roli i programom nauk pomocniczych historii w kształceniu archiwistów.

Powstanie nowego nośnika i nowych technologii umożliwiających zapis i gromadzenie informacji w formie cyfrowej pozwala postawić pytanie: czy osiągalne jest wyodrębnienie nowego nurtu refleksji określonego mianem archiwistyki cyfrowej? Wiążą się z nim dalsze problemy: • Czy nowy nośnik wymaga rewizji dotychczasowych teorii archiwalnych, np..

Pojęć podstawowych, takich jak zespół, czy także powinny one pozostać niezmienione? • Czy tego typu zapisy wymagają wypracowania nowej sieci pojęć? • Czy w dobie nieograniczonej multiplikacji zapisu można konsolidować go z miejscem powstania i stosować zasadę pertynencji archiwalnej? • Jak nowy nośnik i technologie wpływają na granice zespołu i jego strukturę? • Jakie metody mogą służyć badaniom autentyczności i wiarygodności zapisu, co wpływa na jego niepodzielność? • Czy nadal niezbędne jest wartościowanie i selekcja dokumentacji? • Po jakim czasie należy ją prowadzić? • Jak powinny zostać zorganizowane systemy zarządzania dokumentacją? • Czy osiągalne jest użytkowanie w tym zakresie standardów międzynarodowych, takich jak Moreq? Pojawiają się także kluczowe pytania z zakresu dydaktyki: • Czy kształcenie w tym zakresie powinno zostać wyodrębnione, czy – przeciwnie – połączone z archiwistyką tradycyjną? • Jaki zarys powinny przybrać programy, treści, metody, jakie pomoce dydaktyczne należy kreować i jaką rolę powinny pełnić w procesie kształcenia? Pytań będzie zapewne przybywać w miarę nowych doświadczeń, rozwoju technologii i nowych funkcji społecznych.

Będą one otwierać nowe kierunki badawcze. W rozważaniach zawartych w niniejszym zbiorze studiów podjęto próbę odpowiedzi na dużo z powyższych kwestii. Nie wyznaczają one jednak kresu refleksji w tej dziedzinie wiedzy, wręcz przeciwnie – nowe doświadczenia wymagać będą budowania nowych modeli teoretycznych i poszukiwania coraz bardziej wydajnych systemów zarządzania dokumentacją i gromadzoną informacją.

****** Digital Archiving and Auxiliary Sciences of History in Archival Education. The Problems of Teaching Archiving A collection of studies on, among others, developing the competences of archivists in the context of needs and social functions of archives, new trends in education and their application to teaching archiving and educating "digital archivists".

The publication also discusses programs of auxiliary sciences of history and their role in educating archivists.