Zgrzyty (Forma)

Zgrzyty to niezakończony projekt, urwany. Paradoksalnie chybanajistotniej właśnie skończony, bo tych kilka wierszy, jak je Henryk ręcznie na kartkach formatu a4 przepisał z rozmaitych karteluszek i z śladowymi zmianami przepisał raz jeszcze, te 214 wersów, można czytać jak poemat. Najmocniej chyba zbuntowany, obrazoburczy, polemiczny, najbardziej gorzki. Można powiedzieć, iż Henryk Bereza przestaje w Zgrzytach przejmować się względami tzw. Korzystnego smaku, iż trochę te zgrzyty są po to, by zmierzyć się z sytuacjami bardziej skandalicznymi (...), z sytuacjami być może w pewien sposób najważniejszymi w jego życiu. Można powiedzieć, iż jest tu bezkompromisowo szczery, odważny odwagą prawdomówności starego, stojącego nad grobem człowieka. Bohdan Zadura