Przedmowa do 5 smaków, AZ#5C38C997EB/DL-ebwm/pdf (Forma)

Bycie poetą dla Tomasza Hrynacza jest usytuowaniem się w znacznej przepaści dzielącej wielokrotnie zantagonizowane części świata. Pomiędzy pejzażem, snem a słowem. Pomiędzy sensualizmem, logosferą a transcendencją. I oczywiście - między egzystencją a perspektywą śmierci. I jeszcze: między dowodem a wiarą. Jedynie ta ostatnia wymyka się krytyce, toteż okazuje się dla poezji jakimś azylem, a choćby wektorem. Jeśli te rozważania zestawimy z "kulinarnym" tytułem zauważymy, jak daleko znaleźliśmy się od pierwszych skojarzeń - na przykład z chińskim fast foodem i "kurczakiem w pięciu smakach". Można wszakże szukać jeszcze jakichś analogii: w słowach jest raczej słono niżeli kwaśno i raczej gorzko aniżeli słodko. Lecz brakujący w tym wyliczeniu piąty smak bez dwóch zdań odsyła już poza język. A może - jeszcze dalej. Z posłowia Piotra Michałowskiego