Dobro prawne w strukturze przestępstwa. analiza teoretyczna i dogmatyczna - szymon tarapata (Wolters Kluwer Polska SA)

Tytuł Dobro prawne w strukturze przestępstwa. Analiza teoretyczna i dogmatyczna Autor Szymon Tarapata Język polski Wydawnictwo Wolters Kluwer Polska SA ISBN 978-83-8092-844-2 kolekcja Monografie Rok wydania 2016 liczba stron 640 Format pdf Spis treści Wykaz skrótów | str. 13

Wstęp | str. 15

Rozdział I
Dobro prawne w systemie polskiego prawa karnego. Zagadnienia podstawowe | str. 29
1. Dobro prawne a podstawowe modele kryminalizacji | str. 29
2. Dobro prawne w świetle podstawowych założeń konstytucyjnych | str. 35
2.1. Zagadnienia wstępne | str. 35
2.2. Konstytucyjny cel prawnokarnych zakazów lub nakazów | str. 39
2.2.1. Konstrukcja normatywna art. 31 ust. 3 Konstytucji RP | str. 39
2.2.1.1. Przesłanka ochrony bezpieczeństwa państwa | str. 47
2.2.1.2. Przesłanka ochrony porządku publicznego | str. 48
2.2.1.3. Przesłanka ochrony środowiska i zdrowia publicznego | str. 51
2.2.1.4. Przesłanka ochrony moralności publicznej | str. 52
2.2.1.5. Przesłanka ochrony wolności i praw innych osób | str. 53
2.2.1.6. Zamknięty czy otwarty katalog wartości wyznaczonych w przepisie art. 31 ust. 3 Konstytucji RP? | str. 53
2.2.2. Konstytucyjne ograniczenia w zakresie kryminalizacji - standardy racjonalnego karania | str. 58
2.3. Podsumowanie | str. 65
3. W poszukiwaniu definicji dobra prawem bronionego | str. 68
3.1. Dobro prawne a przedmiot ochrony i przedmiot zamachu oraz ich analiza językowa | str. 68
3.2. Pozajęzykowe sposoby objaśniania sformułowania "dobro prawne" | str. 74
3.3. Kryteria operatywności pojęcia "dobro prawne" | str. 90
4. Podstawowe założenia dogmatyczne związane z figurą dobra prawnego | str. 99
4.1. Elementarne sposoby kwalifikowania dóbr prawem bronionych | str. 100
4.1.1. Dobra pierwsze i instrumentalne | str. 100
4.1.2. Dobra ogólne i szczególne | str. 108
4.1.3. Dobro grupowe | str. 114
4.1.4. Dobro rodzajowe | str. 114
4.1.5. Dobro główne i uboczne | str. 116
4.1.6. Dobra materialne, niematerialne indywidualne i zbiorowe | str. 118
4.1.7. Dobra bezwzględne i względne | str. 119
4.1.8. Dobra osobiste | str. 120
4.1.9. Dobro publiczne i prywatne | str. 121
4.2. Podsumowanie | str. 121
5. Dobro prawne w kontekście zasady nullum crimen sine lege oraz jego wykładnia | str. 122
6. Rola tytułu rozdziału kodeksu karnego w identyfikacji dobra prawem bronionego | str. 131
7. Podsumowanie | str. 138

Rozdział II
Role i funkcje dobra prawnego w strukturze przestępstwa | str. 141
1. Wstępne dane dotyczące struktury przestępstwa i poglądy prezentowane w tym zakresie w literaturze prawa karnego | str. 141
1.1. Pytanie o optymalny model struktury przestępstwa | str. 169
2. Czyn w prawie karnym | str. 183
2.1. Zachowanie człowieka jako przednormatywna podstawa prawnokarnego wartościowania | str. 183
2.2. Czyn jako pierwsze kryterium wartościowania zawarte w strukturze przestępstwa | str. 185
2.2.1. Zagadnienia wstępne | str. 185
2.2.2. Parametry czynu, a także ich miejsce w strukturze przestępstwa | str. 188
2.2.3. Kilka uwag dotyczących sposobu wyznaczania tożsamości czynu w prawie karnym | str. 202
2.2.4. Rola dobra prawnego w procesie wyznaczania tożsamości czynu | str. 212
3. Podstawowe założenia związane z istniejącymi na gruncie prawa karnego strukturami normatywnymi | str. 224
3.1. Zagadnienia ogólne | str. 224
3.2. Norma sankcjonowana | str. 239
3.3. Norma sankcjonująca | str. 258
3.4. Norma kompetencyjna | str. 262
4. Płaszczyzna bezprawności jako główna sfera oddziaływania dobra prawnego | str. 265
4.1. Znamiona normy sankcjonowanej jako komponenty decydujące o zakresie bezprawności zachowania sprawcy | str. 265
4.1.1. Zagadnienia ogólne | str. 265
4.1.2. Znamiona normy sankcjonowanej w skutkowych typach czynów zabronionych | str. 271
4.1.3. Znamiona normy sankcjonowanej w bezskutkowych typach czynów zabronionych | str. 320
4.1.3.1. Uwagi ogólne | str. 320
4.1.3.2. Znamiona normy sankcjonowanej leżącej u podstaw rodzaju formalnego z naruszenia | str. 321
4.1.3.3. Znamiona normy sankcjonowanej leżącej u podstaw tzw. Typów abstrakcyjnego narażenia z atrybuty (Eignungsdelikte) | str. 326
4.1.3.4. Znamiona normy sankcjonowanej leżącej u podstaw klasycznego rodzaju abstrakcyjnego narażenia na niebezpieczeństwo | str. 330
4.2. Relacja między normą sankcjonowaną a tzw. Okolicznościami pozwalającymi na dokonanie ataku na dobro prawem chronione (kontratypami) | str. 343
4.2.1. Zagadnienia wstępne | str. 343
4.2.2. Charakter prawny okoliczności zezwalających na naruszenie dobra prawem bronionego (stanowisko własne) | str. 355
4.2.2.1. Usytuowanie (braku) kontratypów w strukturze przestępstwa | str. 355
4.2.2.2. Okoliczności pozwalające na naruszenie bądź narażenie dobra prawnego jako jeden z komponentów służących do rozstrzygania kolizji wartości. Dogmatyczna specyfika tzw. Kontratypów | str. 365
5. Dobro prawne w płaszczyźnie karalności | str. 396
5.1. Zagadnienia ogólne dotyczące płaszczyzny karalności | str. 396
5.2. Związki dobra prawnego i przedmiotu czynności wykonawczej | str. 401
5.3. Dobro prawne jako znamię normy sankcjonującej na przykładzie rodzaju czynu zabronionego kwalifikowanego z art. 231 § 1 k.k. | str. 416
5.4. Wybrane zagadnienia związane z problematyką błędu co do dobra prawnego | str. 428
5.4.1. Informacje ogólne | str. 428
5.4.2. Dobro prawne w kontekście błędu co do faktu | str. 430
5.4.3. Dobro prawne w kontekście błędu co do prawa | str. 455
6. Dobro prawne w perspektywie karygodności in concreto | str. 462
6.1. Karygodność in concreto jako instrument umożliwiający racjonalizację karania | str. 462
6.2. Rola dobra w procesie wyznaczania stopnia społecznej krzywdzącości konkretnego czynu zabronionego | str. 465
7. Dobro prawne jako składnik wpływający na modelowanie pojęcia winy | str. 474
8. Podsumowanie | str. 490

Rozdział III
Dobro prawne a wybrane zagadnienia szczegółowe | str. 492
1. O rolach i funkcji dobra prawnego w konstrukcji usiłowania | str. 492
1.1. Dobro prawne a przesłanki usiłowania udolnego - czyli o potrzebie weryfikacji pewnego stanowiska | str. 492
1.2. Ochrona dobra prawnego jako podstawa ustanawiania normy sankcjonowanej leżącej u podstaw usiłowania nieudolnego oraz kreowania przesłanek tej formy stadialnej | str. 512
2. Dobro prawem bronione a problem skutkowości bądź bezskutkowości podżegania i pomocnictwa | str. 534
3. Dobro prawne jako instrument służący do wyznaczania kręgu osób pokrzywdzonych w progresywnaniu karnym | str. 557

Uwagi podsumowujące | str. 589

Bibliografia | str. 617

Wykaz orzeczeń | str. 635