Hedonista, AZ#CB090770EB/DL-ebwm/pdf (Medical Education)

Życie stało się dla wielu syte i nudne. Monotonny, bezideowy fason życia skłania do poruszania się na krawędzi w poszukiwaniu energii - do zachowań hedonistycznych. Hedonistycznych w pełnym znaczeniu, dalekim od robienia sobie umiarkowanych, epikurejskich przyjemności.

Poszukiwanie energii jest na ogół racjonalne (bo bez energii żyć się nie da), lecz może być także niszczące (gdy przekształca się w bezideową eksploatację). Nie jest to więc tylko ""apetytywne zachowanie"" - poszukiwanie zaspokojenia instynktów, ale współcześnie - w świecie i czasach, kiedy sporo osób doświadcza wypalenia i anhedonii, braku sensu i miłości - jest działaniem samonaprawczym, próbą swoistej rewitalizacji.

dużo z tak wybieranych aktywności jest ryzykownych i kontrowersyjnych, kompulsywnych i wyczerpujących. Inaczej mówiąc, hedonizm nie za każdym razem jest w stanie odwrócić depresyjną anhedonię, a nawet może ją pogłębić.

Medycyna oparta na faktach nie jest jednak po to, żeby moralizować, lecz by dostarczać swoim klientom informacji, z którymi zrobią już, co zechcą (...). O życiu współczesnych hedonistów nie dyskutuje się w sposób medyczny.

Prym wodzą ideolodzy, którzy posiadają jedną radę, aby czegoś nie robić albo robić coś wbrew sobie. Taka rada jest trudna do wykonania, o ile w ogóle jest słuszna. Do maja 2013 r. Wyróżniano w USA uzależnienie od kofeiny; wypowiadano niezliczone banały nt.

zgubności picia kawy, aby ostatecznie takie rozpoznanie uznać jedynie za hipotezę naukową. O przekroczeniach w rodzaju palenia marihuany czy o związkach nieformalnych albo się nie mówi, albo mówi się z wypiekami na twarzy, albo przeżywa się lękowo czy desperacko.

Nie ma tolerancji dla postaw hedonistycznych, jednakże praktykuje się je powszechnie i z ekstatycznym oddaniem. Pomijane jest, jaką funkcję pełnią te aktywności w codziennej fizjologii, czy są i w jakim stopniu są zgubne, neutralne albo paradoksalnie - dobre medycznie.

Dla wszystkich, którzy szukają energii, to vademecum.