Dziecko w oriencie (Wydawnictwo Akademickie Dialog)

Niniejszy tom przygotowany przez specjalistów z zakresu kultur i języków Wschodu i Afryki Wydziału Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego był w zamierzeniu zbiorem artykułów dotyczących dziecka, jego sytuacji i roli w rodzinie w najróżniejszych krajach Orientu i najróżniejszych czasach: starożytnej Mezopotamii, dawnych Indiach, krajach arabskich, Afganistanie, Turcji, Wietnamie, Chinach, Japonii i Nigerii. Teksty przedstawiają stanowczo sytuację współczesną, ale przedmiotem analizy jest także znaczna rola tradycji.

Dziecko zgodnie z definicją jest istotą, której brak znacznie określonych, jednoznacznych cech, jest pozbawione seksualności. Nie osiągnęło jeszcze dojrzałości, znajduje się w stanie inicjalnym. Jest symbolem początku, nowej sekwencji dziejów.

Gdy weźmiemy pod uwagę powyższe sformułowanie, to okaże się,skategoryzowany w tomie bogaty i zróżnicowany materiał nie zawsze odnosi się do dziecka nieokreślonej płci, lecz w dużej mierze omawia sytuację drobnego chłopca i drobnej dziewczynki. W świetle tego dziecko w krajach Orientu nie jest wartością samą w sobie, ale jego znaczenie zależy od tego, czy jest synem, którego się oczekuje i pożąda w rodzinie, czy także córką, której przybycie nie budzi radości.