Harpia

Ada, niegdyś wyjątkowo wrażliwa i uczuciowa, po przeżyciu silnego zawodu uczuciowego, w obawie przed kolejnym cierpieniem początkuje żyć w sposób w pełni kontrolowany. Tym sposobem z czasem traci kontakt z własnym wnętrzem: uczuciami i potrzebami.

Jest przekonana, iż jest kobietą szczęśliwą: silną, niezależną, świadomą. Jako kobieta bezdzietna i rozwiedziona prowadzi szczególnie spokojne życie – jest właścicielką galerii staroci „Strych", która stanowi źródło jej utrzymania.

Tyle tylko, iż Adela ma nieco ponad trzydzieści lat i kawał życia przed sobą… Tak dalej przecież być nie może! w trakcie wieczornej przechadzki Adela wpada na mężczyznę, który podtrzymuje ją, ratując przed upadkiem.

Spontanicznie dochodzi do pocałunku między dwojgiem nieznajomych. Po tym zajściu wraca do domu, jest w szoku. Nie wie, kim był ów mężczyzna, jak wyglądał i nie rozumie, jak mogła dopuścić do tej sytuacji.

Wie tylko, że żaden dotychczasowy pocałunek nie dostarczył jej tylu nieprzeciętnych doznań. Poukładane życie zaczyna sypać się jak domek z kart.starczy tylko znowu uwierzyć w ludzi i siebie. Tylko czy aż?