Chąśba

Co posiadają wspólnego zrzędliwy starzec z drewnianą nogą (który jest tylko zwykłym katem), niezbyt mocnej budowy chłopak (który do wszystkich przygód ma dość ambiwalentny stosunek) i pewna pyskata dziewczyna (która posiada, co prawda, znamię w zarysie śnieżynki, lecz absolutnie nie jest ściganą poprzez wszystkich, by ją spalić na stosie i utopić, boginką zimy Marzanną)? Otóż ta trójka nie ma ze sobą absolutnie nic wspólnego.

Kto jednak słyszał o tym, aby Rodzanice tak przędły nić życia, by komukolwiek cokolwiek ułatwić? Zamir, Strzebor i Mora muszą złączyć siły we wspólnej sprawie, choć tak naprawdę nie znają nawet celu swej wędrówki, a za wskazówkę mają jedynie niezbyt zrozumiałą przepowiednię wołchwa.

Ze świątyni w grodzisku wykradziona zostaje tarcza powierzona mieszkańcom poprzez Jarowita, znanego ze pokaźnego (i dość krwawego) temperamentu boga wojny i wiosny. A zbliża się wiosenna równonoc, zostało więc dosłownie kilka dni na odzyskanie zguby i zażegnanie niebezpieczeństwa.

Jakby tego było mało, odnalezione zostaje ciało kobiety. Najwyraźniej została zamordowana. Rozpoczyna się poszukiwanie związku jej śmierci z nagłym wyjazdem i dziwną obietnicą, której złożenie wymogła na mężu.

W lesie znajduje się odmieniec - chromy chłopiec. Czy to on zmieni losy grodziska? A może choćby całego Królestwa? Jeszcze tego nie wiesz, lecz to ty zdecydujesz, oczywiście na tyle, na ile bohaterowie ci pozwolą!

Tylko uważaj, bo w bezkresnym lesie czai się Leszy. No i jeszcze banda stolemów, lecz kto żeby się przejmował olbrzymami cztery razy pokaźniejszymi od człowieka. Tak czy inaczej, wiadomo jedno - topór wszystko zakończy.

'nieprzeciętna autorka kryminałów tym razem pokazuje nam fantasy - i to w stylu starosłowiańskim. Jednak nawet w takiej scenerii mamy konwencjonalne kryminalne zagadki: znalezione w dziwnym miejscu zwłoki, kradzież cennego artefaktu, licznych podejrzanych i nieoczekiwane rozwiązanie.

Do tego polityczne intrygi, interwencje istot magicznych przeróżnych klas i zróżnicowanej mocy (niekoniecznie sprawne), walki, miłość... I nie każdy jest tym, kim się wydaje. Do tego potoczysty, wciągający język i konstrukcja będąca gawędziarską formą hipertekstu.

Polecam.' Piotr W. Cholewa