Układy złożone w naukach społecznych (Scholar)

najistotniej uderzającą właściwością obiektów badań nauk społecznych – ludzi, organizacji, społeczeństw – jest ich złożoność. Ludzki umysł uważany jest za zjawisko najszczególniej złożone spośród tych, które znamy. Większą złożoność można przypisać tylko zbiorowi wzajemnie oddziałujących na siebie umysłów, czyli grupie społecznej i społeczeństwu.
nowe odkrycia w naukach przyrodniczych w ostatnim ćwierćwieczu wyjątkowo zmieniły nasze rozumienie układów złożonych i dały nam narzędzia do ich badania, a także opisu. Paradygmat badawczy układów złożonych powstał na styku matematyki, informatyki i fizyki,opiera się na przekonaniu, że istnieje analogia pomiędzy cząstkami, atomami, molekułami, żywymi komórkami, mózgami, organizmami, ludźmi, a nawet całymi ekosystemami i społeczeństwami. Jest zatem jedna Nauka i podobne, ścisłe metody badawcze można stosować nie tylko w naukach przyrodniczych, lecz także humanistycznych, jak psychologia, socjologia, ekonomia, czy także językoznawstwo, a choćby szeroko rozumiane nauki o kulturze.
Redaktorzy
Oryginalnym aspektem omawianej monografii jest to,ukazuje ona wykorzystania teorii złożoności do nauk społecznych, a nie nauk przyrodniczych, na których gruncie powstała. Tematy poruszane poprzez autorów grupują się wokół czterech głównych obszarów: umysłu człowieka, koordynacji zachowań społecznych jednocześnie w relacjach face to face, jak i w złożonych zespołach zadaniowych, reguł rządzących funkcjonowaniem ludzi w bliskich związkach (miłość, przyjaźń, związki partnerskie), rozwoju i sposobu działania znacznych ekosystemów psychospołecznych, takich jak internet czy system kulturowy.
Tę prekursorską pracę można niewątpliwie polecić studentom i specjalistom z dziedziny psychologii, socjologii, filozofii, zarządzania, nauk o kulturze oraz wszystkim, którzy interesują się użyciem osiągnięć nauk przyrodniczych i informatycznych w naukach społecznych. Być może książka ta pobudzi w Polsce zainteresowanie fascynującym obszarem badań interdyscyplinarnych nad systemami złożonymi.
prof. Dr hab. Mirosław Kofta