Satyricon

Na pierwszym roku studiów Olivia poznaje ekscentryczne i fascynujące rodzeństwo. I ale odnosi wrażenie, iż Renée złożyła ją w darze bratu, decyduje się mimo wszystko wejść do gry, której zasad nie zna.

Wraz z grupką przyjaciół stwarza dekadencki krąg – Satyricon. Spotykają się w pokaźnym, starym mieszkaniu, aby pić i dyskutować o sztuce, literaturze i erotyce i eksperymentować z własną seksualnością.

Zakochana w Rufusie O – jak bywa nazywana przez przyjaciół Olivia – odkrywa mroczne strony swej osobowości, które okazują się znamienne dla jej dalszego życia. Piętnaście lat później, posiadając za sobą nieudane małżeństwo, Olivia powraca do domu letniskowego Bodinów, w którym Satyricon spędzał ostatnie, dionizyjskie wakacje.

Na przyjęciu z okazji czterdziestych urodzin Renée Olivia zostaje skonfrontowana z dawnymi przyjaciółmi i Rufusem, w stosunku do którego wciąż nie potrafi być obojętna. Powracają do niej dawne wspomnienia o rautach, kłótniach i rozkoszy oraz o tragedii, do której doprowadziły studenckie zabawy.

U Hellbrand "Tajemna historia" spotyka się ze "Szkołą uwodzenia". To mroczna powieść o przyjaźni, zazdrości i obsesji i o najgłębiej skrywanych popędach, odwiecznym pragnieniu miłości, wrażliwości i akceptacji.

"Gertrud Hellbrand pisze szalenie elegancko, wie, w którym miejscu docisnąć ostrze noża, i ma opanowaną do perfekcji sztukę utrzymywania czytelnika w żelaznym uścisku od pierwszej do ostatniej strony".

"Sydsvenskan" "Niesamowicie zmysłowa i trzymająca w napięciu, aż buzuje od obsesji". "Aftonbladet" ""Satyricon" jest jedną z najbardziej emocjonujących powieści tego sezonu.

Czyta się ją jak szwedzki odpowiednik "Tajemnej historii" Donny Tartt z tą różnicą, że popędy kipiące pod powierzchnią znajdują u Hellbrand pełen wyraz". "Västerbottenkuriren" Powyższy opis pochodzi od wydawcy.