Broszura

BroSzura to pierwsza w Polsce a może i na świecie książka która składa się z najkorzystniejszych tekstów napisanych przez społeczność internautów z serwisu Broszka.pl Teksty wraz z komentarzami zostały demokratycznie wybrane w głosowaniu całej społeczności serwisu.

choćby hasła promujące Broszurę zostały wymyślone poprzez społeczność Broszki: "Babski bigos z męską wkładką" oraz "Dowcipnie, doustnie, do ręki… Broszura!" BroSzura jest wydawnictwem, którego celem jest promocja twórczości ludzi nieznanych, ludzi, którzy często mijają Cię na ulicy.

Ludzi jednak unikatowych bo takich, którym się chce! Teksty są poukładane w 5 rozdziałach: Łóżko; Bro radzi; Na kanapie u terapeuty; W kuchni; Opowiadania. A co na temat Broszury powiedzieli krytycy? Lubię trzymać książkę w ręce.

Broszurę wożę ze sobą i trzymam przy łóżku. I co dzień po troszeczku zatapiam się w obcowaniu z tym towarzystwem. Najszczególniej mnie ujmuje, że toczy się tu prawdziwa, szczera, otwarta i życzliwa rozmowa - a więc nie zaginą rozmowy między ludźmi.

Pretekstem do nich są tutaj nierzadko idealne literacko kawałki, tak naprawdę o wszystkim, co kogo obchodzi, rani albo cieszy. Istotnie ujęło mnie pytanie jak to naprawdę "Być sobą". Katarzyna Miller, psycholog Casting na męża" (zwieńczony sukcesem)… i zażarta dyskusja na temat szerokości ramiączek stanika.

Migawki wspomnień ze szczęśliwego dzieciństwa… i apel o polski klub kiepskich matek. Bardzo damski przepis na miłość francuską… i wyjątkowo męski "Dekalog w 12 punktach". Enigmatyczna historia pierwszej babcinej miłości… i przewrotnie zaczepne pytanie "Jak aby wam to, Panowie, powiedzieć?...".

Nadzwyczaj sugestywny opis: "Jak spaprać sobie dzień"… i porady ogrodnicze w stylu: najlepsze kwiaty rosną na wujku Alfredzie (o ile wolno mi tak zinterpretować pointę). Idealnie napisane. Dowcipne.

często auto- i ironiczne. Teksty przez znaczne T. Jeśli sentymentalne, to na miarę XXI wieku. Jeśli szczere, to nie do granic ekshibicjonizmu. Niejednokrotnie mądre, przenikliwe i na tyle odważne, by przeciwstawić się stereotypom, nazwać rzeczy po imieniu albo stwierdzić, że nazwać się po prostu nie da.

Teksty wywołujące spontaniczną dyskusję (o czym świadczy nie tylko - zachowana poprzez wydawcę - "żywiołowa" ortografia komentarzy). Poddawane ocenom. Głęboko zapadające w pamięć. Czytając tę książkę, zastanawiałam się, ile stracilibyśmy, gdyby nie internet (gdzie zrodziła się "Broszura")? I gdyby nie dziewczyny z "Broszki", które jak gdyby nigdy nic podjęły tę ważną rozmowę? Powyższy opis pochodzi od wydawcy.