Głosy kobiet (Czarne)

Pewnego wieczoru osiem mennonickich pań zamyka się na strychu,zabrać udział w tajnym spotkaniu i podjąć najszczególniej dramatyczną decyzję w swym życiu.

poprzez ostatnie dwa lata kobiety i dziewczynki z ich wspólnoty były w nocy nawiedzane przez demony i gwałcone. Powiedziano im, że to kara za grzechy. Teraz jednak okazało się, iż nocnymi gośćmi tak naprawdę było kilku mężczyzn z ich własnej społeczności, którzy odurzali je i wykorzystywali. Kobiety, lękając się o los swój i swoich córek, muszą dokonać wyboru: 1. Nie robić nic. 2. Zostać i walczyć. 3. Odejść.

Czasu jest mało. Kiedy nieobecni mężczyźni za parę dni wrócą do kolonii, będzie za późno. Mennonitki, kompletnie podporządkowane mężczyznom, niepiśmienne, nieznające choćby języka kraju, w którym żyją, muszą nie tylko zważyć swoje siły i możliwości,dodatkowo rzucić wyzwanie własnym przekonaniom.

Głosy pań to oparta na prawdziwych wydarzeniach mistrzowska powieść prezentująca historię pań, które mimo dramatycznych okoliczności upomniały się o prawo do decydowania o sobie.

"Fabuła tej niezwykłej, smutnej, wstrząsającej, ale i poruszającej powieści zainspirowanej prawdziwymi wydarzeniami mogłaby zostać zaczerpnięta wprost z "Opowieści podręcznej"." Margaret Atwood

"zachwycająca, wybuchowa powieść, w której napięcie udręki, miłości i gniewu narasta powoli, ale z ogromną siłą. Żadna z książek, które przeczytałam w ostatnim roku, nie opowiadała tak wyraźnie o naszej teraźniejszości, a jednocześnie nie sprawiała wrażenia tak nieprzemijalnej; niezmiennie wspaniała Miriam Toews napisała książkę tak bliską greckiej tragedii, jak tylko może to zrobić współczesna zachodnia powieściopisarka." Lauren Groff

"W tym feministycznym manifeście groza zdarzeń wyłania się z opowieści stopniowo i subtelnie. Jednocześnie książka Toews kipi miłością i humorem, którymi autorka zaskarbiła sobie sympatię czytelników i czytelniczek. Echa doświadczeń z dzieciństwa pojawiają się w genialnej twórczości Toews od samego początku, jednak nigdy dotąd autorka nie opisywała ich tak otwarcie, nigdy tak bezdyskusyjnie nie krytykowała fundamentalizmu i jego obłudy. A czy wspomniałam już, iż to przezabawna książka? Wręcz przesycona typowym dla Toews przewrotnym poczuciem humoru." "The New York Times"

"Oszczędna, bezlitosna, złożona i trzymająca w napięciu. Ograniczony czas i jedno miejsce akcji dają doskonały efekt dramatyczny." "The Wall Street Journal"

"Ta powieść powoduje, iż śledzimy życie nieznanych nam ludzi z odległej społeczności, a ich ocalenie jawi nam się jako jednakowo ważne i kruche jak nasze własne." "The Washington Post"

"Miriam Toews jest przezabawna i brawurowo szczera. Jest także mistrzynią sztuki ucieczki: w jej powieściach bohaterowie, zdawałoby się, schwytani los za każdym razem znajdują sposób, by się wyzwolić." "The New Yorker"

""Głosy kobiet" to ironiczna, nieskrępowana opowieść o naturze zła, wolnej woli, odpowiedzialności zbiorowej, o tym, jak kultura determinuje nasz los,na ogół - o przebaczeniu." "The New York Times Book Review"