Pomiędzy (Sine Qua Non)

Na początku był las, w którym obóz rozbijał barwny cygański tabor. W podszytej bagnem gęstwinie Cyganie nikomu nie przeszkadzali, mogli więc na chwilę się zatrzymać. Las należał do Hrabiego, który przegrał go w karty,posiadać szczęście w miłości.

Zamieszkał w nim młody fornal z Cyganką i niedźwiedziem, który pomógł im zbudować dom pod garbatą gruszą. W tym domu urodziła się Pola, która pokochała cygańskiego króla i z miłości do niego wyszła za innego.

Przybysz ujarzmił bagno, a Cyganie wykopali obraz, który chodził po wsi. Syn Poli grał na akordeonie ładnie jak Cygan, a jej wnuk, odkąd zgubił się w rowach, miał najróżniejsze oczy. Każdy z nich szukał swojej drogi poprzez życie, grzęznąc w błocie i błądząc we mgle.

między to historia opowiedziana przez płonące korzenie starych drzew, w której cygańskie bajki przeplatają się z codziennością, a realizm magiczny z groteską. Bohaterowie posiadają marzenia, które czasami się spełniają, tylko inaczej, niżeli to sobie wyobrażali.

To opowieść o tym, iż prawda bywa nie do zniesienia, nawet jeśli się w nią nie wierzy, i o tym, iż czasami dzieją się cuda, które nie są ani złe, ani dobre, tylko takie między. *** Po przeczytaniu kilkudziesięciu stron powieści moją pierwszą myślą było, iż dostałam dzieło doświadczonego pisarza, jednego z moich kolegów, ukrywającego się pod pseudonimem: Paweł Radziszewski.

Opowieść uderza dojrzałością języka, precyzją misternej formy i wynikiem wykreowanego świata. Historia czterech pokoleń panów, Mikołaja, Łukasza, Romana i Michała, toczy się pośrodku – między tym, co przynależy do świata baśni i twardą realnością wiejskiego życia z jego relacjami władzy.

między przeszłością i przyszłością. Miłością i nienawiścią. Okrucieństwem i czułością. Prawidłowem i złem. Do końca trzyma w napięciu i zdumiewa. Świeże literackie mięcho! Joanna Bator Magiczna i ładna książka.

Dawno nie czytalem tak korzystnego i udanego debiutu. Łukasz Orbitowski