Dziewczyna z daleka (Novae Res)

Słodko-gorzka opowieść o miłości, zemście i zbrodni, z wielką historią w tle. W pewien styczniowy poranek w domu prawie stuletniej Nataszy Silsterwitz zjawia się młody Anglik, Artur Adams. Przywozi ze sobą kopertę wypełnioną starymi fotografiami i srebrną piersiówkę, na widok której Nataszę ogarnia panika.

Kobieta ma pewność, iż ten pan przynajmniej w części zna jej dramatyczną przeszłość. Przeszłość, o której nie powiedziała nikomu – choćby najbliższej rodzinie. Adams z determinacją dąży do rozmowy z nestorką, a ona wie, iż nie będzie w stanie przed nim uciec.

I oto – u schyłku życia – przyjdzie jej wyjawić prawdę o sobie. Przed Arturem, ale i przed własną wnuczką, których Natasza zabiera w całkowitą napięcia podróż do przeszłości - na przedwojenną Wileńszczyznę i skutą lodem Syberię.

"Wyrazista bohaterka, tajemnice z przeszłości i siła miłości to części fabuły, od której nie sposób się oderwać. Polecam!" Tomasz Radochoński, blog "Nowalijki" "»Dziewczyna z daleka« jest jeszcze lepsza niżeli „Klamki i dzwonki".

To cudowna, słodko-gorzka opowieść, która bez dwóch zdań podbije niejedno czytelnicze serce." Dorota Kopeć, blog "Co przeczytałam" "»Dziewczyna z daleka« to swoista lekcja historii, lecz też efektowna opowieść o silnych uczuciach.

To książka, w której nie tylko pobrzmiewają echa minionych wydarzeń, ale też splatają się losy kilku pokoleń." Marta Mrowiec, blog "Na regale" u Marty Mrowiec "Historia w historii. Opowieść o tym, co tkwi w rdzeniu słowa „rodzina".

Zaskakująca. Jedna z najważniejszych lektur tej zimy." marpil, blog "Z Kafką nad morzem" "Magdalena Knedler zaprasza nas do wysłuchania poruszającej opowieści starszej kobiety, która poprzez kilkadziesiąt lat skrywała prawdę o własnej młodości ‒ prawdę o dziewczynie poszukującej siebie w brutalnej wojennej rzeczywistości…" Miłka Kołakowska, blog "Mozaika Literacka" "Ambitna opowieść o przekleństwie wojny, syberyjskich realiach, życiu w czasach okupacji.

To historia, którą wielu z nas mogłoby usłyszeć od swych dziadków lub pradziadków – pod warunkiem, iż chcielibyśmy posłuchać. No, i zakładając, że nie zamierzają – jak książkowa Natasza – skrywać tajemnicy licząc na to, iż nie trzeba będzie jej nigdy wyjawiać.

nawet, jeśli jest bardzo bolesna." Przemysław Garczyński, 3telnik.pl Powyższy opis pochodzi od wydawcy.