Polanim z polski do izraela (Przewrocka-Aderet Karolina)

W Izraelu mówią o sobie Polanim, Polacy. Choć od lat mieszkają we własnym, żydowskim kraju, podskórnie wciąż są związani z miejscem pochodzenia. Dzieli ich stosunek do Polski, uzależniony od roku i okoliczności wyjazdu, łączy sentyment do kultury i języka.

I tęsknota za tym, co najlepiej im znane: zapachami, smakami, pejzażem, sposobem myślenia czy zachowania nieprzystającym do bliskowschodniej rzeczywistości. Na ślady tej tęsknoty, zwożonej do Izraela poprzez dekady, można trafić na każdym kroku.

Karolina Przewrocka-Aderet wiedziona reporterską intuicją znajduje niezwykłych Polanim i opowiada ich historie. Są tragiczne, sentymentalne, niejednokrotnie zabawne: czytamy o grupie Żydów, którzy w 1934 roku wyruszyli z Warszawy do Palestyny na rowerach, o wrocławiance, która wiosną 1948 roku przygotowała ceremonię ogłoszenia niepodległości kraju, o telawiwskim Gomułkowie, zamieszkiwanym poprzez emigrantów z lat 50., o polskich architektach uczestniczących w budowie Tel Awiwu.

O tych, którzy do Polski wrócili, i o tych, którzy stworzyli sobie namiastkę Polski w Izraelu. W kraju tak odległym, a jednak bliskim, bo budowanym od podstaw poprzez ludzi ukształtowanych przez polską kulturę.

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.