Zaduch - wysyłka od 3,99 - porównuj ceny z wysyłką (DOM WYDAWNICZY PWN)

"Duszne historie. Mam na myśli tytułowy zaduch i duszę, którą otwierają bohaterowie Marty Szarejko. Młodzi ludzie, którzy ruszyli ze wsi i z miasteczek do miast. W poszukiwaniu wykształcenia, pracy, ulepszonego życia, powietrza.

Pogardliwie nazywani słoikami nieraz wykazują więcej energii i uporu niż miejscowi, bo gra toczy się o to, czy uda im się znaleźć stałe miejsce w nowym środowisku, nierzadko wyjątkowo odmiennym od rodzinnego.

Ta decyzja ma swoją cenę. Jest nią zaburzenie albo zerwanie więzi z rodziną, utrata pierwszego języka, wyobcowanie, poczucie winy. Minimalne przykrości, nieporozumienia, akty wykluczenia, niezręczności są udziałem bohaterów Szarejko i tam, w domu dzieciństwa, i tu, gdzie teraz mieszkają.

Autorka z taktem i wrażliwością daje głos młodym Polakom, którzy borykają się ze zmianą sposobu i stylu życia." Joanna Bator "Skóra cierpnie, gdy człowiek w końcu pojmuje, że jest u siebie tylko tam, skąd pochodzi.

Pół biedy, jeśli wraca z radością. Bieda, gdy czuje się tam tak samo obco jak wszędzie. Opisani poprzez Martę Szarejko ludzie nie wyróżniają się tym, że pochodzą z prowincji. Od lat klepiemy w kółko diagnozę choroby podzielonej Polski.

Oni pomiędzy wierszami proponują intrygujące recepty. O kim jest ta książka$314 O większości z nas$315 A może już wkrótce o wszelkich$316 Aż mi się parę razy gorąco zrobiło. Jezus Maria, samo życie. Andrzej Muszyński.

"Gdyby to był film, musiałby być kręcony w wąskim kadrze, który znakomicie nadaje się do zbliżeń. Marta Szarejko nie przygląda się prowincji, tylko ludziom, którzy z niej pochodzą. I żyją w mieście. Rozmawia ze swymi rówieśnikami trzydziestolatkami, którzy przyjechali z niewiele znaczących miejscowości do Warszawy.

Opowiadają jej o swoich kompleksach, wątpliwościach, tęsknotach. O tym, czego najistotniej im brak w mieście i czego wyjątkowo nie znosili na wsi. O tym, jak się zmienili. Jednak w rodzinne strony wracają coraz rzadziej, nigdzie nie czują się u siebie.

Myślę, że warszawiacy mogą uznać to wszystko za fanaberie, za abstrakcję i niepotrzebne zawracanie głowy. Nie wyobrażają sobie, na czym polega nasza inność. Myślę, iż ktoś, kto nie przeszedł tej drogi, nie ma pojęcia o tych wszystkich minischodkach, które musisz pokonać." fragment książki