Budowa potencjału bojowego wojska polskiego 1945–1990 (Bellona)

Książka jest cennym opracowaniem posiadającym charakter monograficzny. Kompleksowo i zrozumiale ujmuje merytoryczne zagadnienia z zakresu polityki obronnej i wojskowości na przestrzeni 45 lat. Autor demonstruje je na tle zjawisk, jakie towarzyszyły zimnej wojnie i związanemu z nią wyścigowi zbrojeń, którego skutki dotyczyły także Polski.

ukazuje rozwój organizacyjno-techniczny wojsk operacyjnych, demonstrując zależności między potencjałem bojowym wojska a możliwościami ekonomicznymi państwa i kondycją polskiego przemysłu zbrojeniowego.

W przystępny sposób obrazuje zintegrowany system zarządzania produkcją specjalną oraz wdrażania i eksploatacji uzbrojenia poprzez użytkowników, ukazując przy tym rolę przemysłowego i wojskowego zaplecza naukowo-badawczego.

Wyjaśnia relacje z RWPG i ze strukturami wojskowymi UW w tych dziedzinach. Ukazuje skalę wydatków Polski na obronę narodową, które wyraźnie obciążały polskie społeczeństwo, zwłaszcza w okresie największych kryzysów w stosunkach pomiędzy Wschodem i Zachodem.

Wskazuje na określoną ciągłość historyczną w procesie rozwoju polskiego przemysłu zbrojeniowego i polskiej myśli konstruktorskiej. Przykładem tego jest nawiązanie do budowy Centralnego Okręgu Przemysłowego przed II wojną światową i wkład w odbudowę polskiego przemysłu zbrojeniowego i jego powojenny rozwój profesorów: Janusza Groszkowskiego, Piotra Wilniewczyca i Tadeusza Sołtyka znanych w II RP.

wyróżnia osiągnięcia Wojskowej Akademii technicznej, a wśród nich konstrukcje polskich laserów. Odnosi się także do tezy o pracach nad polską bronią termojądrową, którą miał prowadzić zespół uczonych tej politechniki wojskowej pod kierownictwem jej ówczesnego komendanta, generała profesora Sylwestra Kaliskiego.

W zrozumieniu prezentujenej problematyki pomagają liczne i zarazem ciekawe tabele, schematy i zdjęcia. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.