Etiudy charakterystyczne vol. 1 - Tatiana Stachak - książka

Gdy pada słowo etiuda nieraz myślimy o utworze nieprzystępnym, który ma głównie cel dydaktyczny. Etiudy specyficzne wymykają się tej definicji, bowiem wyzwania technologiczne, jakie stawiają, starałam się zrównoważyć walorami artystycznymi: melodyjnością, urozmaiconą fakturą, bogatą rytmiką i harmonią. Utwory są stylistycznie rozmaite, każdy w sposób czytelny odwołuje się do znanych i uwielbianych form muzyki klasycznej albo modnej (ballada, kołysanka, tańce latynoamerykańskie, irlandzki folk, ragtime i in.).Etiudy w pierwszym zbiorze pomagają rozwinąć technologię lewej ręki w zakresie: gry legato (Etiuda irlandzka), pochodów interwałowych (Etiuda na ludową nutę, Etiuda Ragtime, Etiuda Ballada, Etiuda Tanguero), przebiegów gamowych (Etiuda Humoreska, Etiuda gamowa), barr (Etiuda Impresja), gry w wysokich pozycjach (Etiuda dla marzycieli), niezależności palców (Etiuda Milonga, Etiuda C-dur); zaś w sytuacji prawej zapoznać się z zróżnicowanymi schematami palcowania (np. Uderzenie równoczesne, arpeggio w zróżnicowanych konfiguracjach: Etiuda kurpiowska, Etiuda minimalistyczna). W kilku etiudach wprowadziłam efekty gitarowe, tj.: pizzicato, flażolety, tamburo i akordy (np. Etiuda fingerstyle, a dla ułatwienia ich zapamiętania zamieściłam ich oznaczenia).Zadbałam także o to, aby wykonawca mógł się przygotować do wykonania utworu. Służą temu niedługie ćwiczenia zamieszczone przed każdą z etiud: kompilacje chwytów dla lewej ręki, zróżnicowane wprawki dla prawej, w tym ćwiczenia poświęcone prawidłowemu palcowaniu. Gra naprzemienna palcami i-m oraz używanie palca a jako ich uzupełnienie, to jeden z najtrudniejszych elementów technologicznych; gdy w utworze pojawiają się nietypowe komponenty (legato, zmiany pozycji, trudny rytm) prawa ręka automatycznie przestaje grać palcami na zmianę. Przed przystąpieniem do pracy nad etiudą oferuję zatem wyćwiczenie precyzyjnie opalcowanych wprawek na pustych strunach.Tatiana Stachak