Notatnik- bezpłatny odbiór zamówień w Krakowie (płatność gotówką lub kartą)

Wiersze Jolanty Więcław, które przybierają ilustrowaną szatę „Notatnika”, przywodzą mi na myśl tytuł jednego z najefektowniejszych opowiadań Jarosława Iwaszkiewicza. Wśród Jego młynów, obok tych nad Kamienną i Lutynią, jest także „Młyn nad Utratą”. Odczytajmy tytułową „Utratę” nie jako nazwę własną, ale pospolitą. Okaże się wtedy, że ten żywioł, żywioł utraty, jest wodą na młyn poezji Jolanty Więcław. U Iwaszkiewicza zostaje skojarzony z innym żywiołem: wodą, symbolem podświadomości. W wierszach Jolanty Więcław jest podobnie. Woda jest źródłem energii i to ona właśnie daje siłę wypełnionemu „słowami po brzegi” młynowi. Pozwala dokonać próby skruszenia wypełnionych po brzegi smutkiem słów jak ziaren po to, aby wydobyć z nich pokarm. Młyn stoi nad wodą, jest w górze. Ta pozycja daje szansę zdystansowania się od traumy: znikasz w istnieniu nieistnienia, a ja zanurzam się, obmywam się w utracie. Pozostaje nadzieja, że podmiot liryczny wierszy z tego zanurzenia – w przeciwieństwie do bohatera opowiadania Iwaszkiewicza – wypłynie: z nieistnienia w istnienie. Dariusz Bugalski, Dziennikarz, poeta, pisarz Jolanta Więcław (ur. 1976 r. W Tarnowie) Absolwentka Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Tarnowie (wystawiennictwo), Studium Reklamy w Krakowie (specjalista ds. Organizacji reklamy), Wydziału Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego (dyplom w pracowni rysunku Doroty Jajko-Sankowskiej) i Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie (dyplom z wyróżnieniem w pracowni malarstwa Romualda Oramusa). Formuje kolaże, zajmuje się rysunkiem, fotografią, sztuką książki. Brała udział w wystawach indywidualnych i zbiorowych, krajowych i międzynarodowych. Laureatka konkursów plastycznych i poetyckich. Miejska Biblioteka Publiczna w Tarnowie wydała jej tomik poezji „Mówię życiu tak” (1997r.). Współpracowała tam z Grupą Młodych Autorów. Współredagowała miesięcznik prób literackich „Igrasznik”, także graficznie. Publikowała wiersze w tygodniku „Temi”, w almanachu „Miłość jest dalej”, w zbiorze „Moje serce słyszy” oraz w „Wizjerze” pod szyldem „Rzeczpospolita Poetów”.