Psychoza czy opętanie - Dudek Zenon Waldemar, Rusin Sławomir

Autorzy książki ukazują kulturę jako scenę ludzkiego dramatu, skupiając się na doświadczeniach granicznych, które są opisywane jako psychoza, obłęd albo opętanie. W polskiej narracji psychiatrycznej, terapeutycznej i kulturowej rzadko podejmowany jest wątek psychopatologii rodzinnej, który dotyka kulturowego i religijnego tabu i zakazu mówienia o obłędzie. Zwraca uwagę temat terapii ludzi wracających z wojny i sacrum wojny, a także problem wynikający z "analnego opętania". Analizowane są patologie w religii, kulturze i polityce. Dyskutowany jest problem psychozy tłumu, partycypacji mistycznej i zbiorowego Cienia i systemy kontroli jednostkowego i zbiorowego Cienia w oparciu o figurę szatana. Rozmowy wskazują na pozytywną rolę miłości i wolności w życiu człowieka. One wzmacniają jego sens. Przekraczając różnorodne bariery u kresu swojej życiowej wędrówki, człowiek zbliża się do ojcowskiego i macierzyńskiego obrazu życia, także w archetypie Boga.