Żyję, czy to mało?

Wszystko przeżywałem nadmiernie, bardziej. Towarzyszył mi smutek, który był związany z brakiem ojca, którego pamiętałem jak poprzez mgłę, urywkami. *** Zaburzenia odżywiania były częścią mojej codzienności, lecz też moim największym sekretem. Bałam się powiedzieć komukolwiek, bo od zapotrzebowania wsparcia, silniejszy był lęk przed tym, że ludzie będą mnie gorzej postrzegać. *** Alkohol, trawa, kodeina, amfetamina, metaamfetamina i inne używki były dla mnie czymś codziennym. Naprawdę zakup tych towarów nie jest żadnym problemem nawet dla dzieciaków z podstawówki. W największym szpitalu psychiatrycznym w Polsce, Centrum Leczenia Dzieci i Młodzieży w Zaborze, przebywa na co dzień ok. 70 - 80 młodych pacjentów. Są to dzieci, które nie chcą albo nie umieją żyć. Zajmuje się nimi zespół lekarzy, psychologów, pielęgniarek, pedagogów i opiekunów. Marcin Łokciewicz pracuje w Zaborze od 25 lat. Przedstawia jakempatią i uwagą można wydajnie pomagać dzieciom. To nie jest książka przeciwko rodzicom, szkole, szpitalom, psychologom czy lekarzom. To książka, która demonstruje, że mimo niedoskonałego systemu, można robić mnóstwo rzeczy dobrych, że mimo ograniczeń, miłość, obecność, uwaga i szacunek są kluczowe w procesie zdrowienia dziecka i przywrócenia mu wiary, aby chciało żyć. Tytuł Żyję, czy to niedużo? Autor Katarzyna Kachel,Marcin Łokciewicz Wydawnictwo Filia EAN 9788383573700 ISBN 9788383573700 Kategoria Literatura\Literatura faktu liczba stron 400 Rok wydania 2024 Oprawa Miękka Wydanie 1