Utonęła - bohman therese - książka (Pauza)

niedługie, upalne szwedzkie lato i sielankowa atmosfera. Marina zostawia za sobą niełatwy związek i burzliwą karierę w Sztokholmie i jedzie w odwiedziny do swojej siostry, Stelli. To jej pierwsza wizyta w nowym domu Stelli i pierwsze spotkanie z jej nowym partnerem, pisarzem Gabrielem.Dom pełen książek, otoczony rewelacyjnym ogrodem jest tłem dla tej fascynującej, pełnej napięć powieści.

Jesteśmy świadkami intensywnej psychologicznej gry. Nic nie jest takie, jakie się początkowo wydaje. Wszechobecny upał i gorąca zmysłowość ostro kontrastują z lodowatą i złowieszczą grozą tajemnic i strachu.

To więcej niż zwykły skandynawski thriller. Książka ta zagłębia się w kobiecą duszę, a równocześnie ujawnia wciąż obecny w rzekomo oświeconym i otwartym szwedzkim społeczeństwie ucisk wobec kobiet.Trudno uwierzyć, że trzymacie Państwo w rękach debiutancką powieść Therese Bohman.

Mroczna, dojrzała, napisana idealnym językiem, wciągająca od pierwszej strony, trzymająca w napięciu do ostatniej. Młode kobiety, starszy pan, tajemnica łącząca na za każdym razem, cierpliwość roślin i wypalony ślad na skórze – wszystko po to, by pokazać postępującą przemoc ukrytą pod perfekcyjnie przyrządzoną piątkową kolacją i winem pitym na tarasie.

Smutna opowieść o miłości, poddaniu, obsesji i umyśle tak fascynującym, jak niebezpiecznym. Bohman jest specjalistką od gorzkich bohaterek – po raz kolejny zabiera nas w damski świat, który istnieje, lecz nie wyjątkowo chcemy go zobaczyć.Georgina Gryboś, „Literacka Kavka”Therese Bohman jest mistrzynią opowiadania o trudnych relacjach międzyludzkich, o erotyce, o niełatwym, kobiecym „siostrzeństwie” i o wszelkich odcieniach zdrady.

niezwykle lubię zmysłowość i inteligencję tej prozy, jej przenikliwość i brak uproszczeń. Mam wrażenie, że nikt tak jak Bohman nie pisze o samotności w bliskich związkach, tej, której istnienie tak często wypieramy.

Dlatego uczyniłam ją jedną z bohaterek mojej własnej, reporterskiej książki o radości i smutku bycia w pojedynkę Samotny jak Szwed?Katarzyna Tubylewicz