Bartolo longo. miłosierdzie, które zmienia (Rosemaria)

Błogosławiony Bartolo Longo, człowiek modlitwy i czynu, był jednym z tych katolików, którzy szukali w miłosierdziu, prócz odniesienia duchowego, fermentu zdolnego do przekształcenia miasta w strukturę społeczną wrażliwą na los ubogich i odrzuconych.

W latach, kiedy konflikt między Kościołem a państwem niepokoił sumienia duchownych i wierzących ludzi polityki, dopasujeł bezwarunkową wierność Kościołowi i papieżowi z posłuszeństwem państwu włoskiemu.

Z tych stron, napisanych z bezkompromisowym rygorem filologicznym, wyłania się zupełnie nowy obraz założyciela Sanktuarium i Nowych Pompejów: bohatera społeczeństwa i katolicyzmu jego czasu.